Nu Warrel Dane niet meer in ons midden is, kan iedereen een renie van Nevermore uit zijn of haar hoofd zetten. Warrel kreeg op 56-jarige leeftijd een hartaanval en na zijn overlijden blijkt hoeveel metalfans zijn werk en met name zijn veelzijdige zangstem waarderen, de kenmerkende stem die is vastgelegd op veel memorabele platen, waaronder Dreaming Neon Black van Nevermore.
Wat deze derde full-length zo bijzonder maakt, is het concept. Dat is genspireerd door een waargebeurd verhaal. Warrel had een vriendin die regelmatig van huis was om bijeenkomsten van een religieuze secte bij te wonen. Op een gegeven moment keert ze echter niet meer huiswaarts en nadien wordt niets meer van haar vernomen. Het levert hem meerdere nachtmerries op, waarbij beelden van haar verdrinking terugkeren. Hij raakt steeds verder in een neerwaartse spiraal en gaat ten onder aan de wanhoop.
Die wanhoop is treffend vastgelegd in tekst (The Lotus Eaters) en muziek. Met name in het titelnummer (met bijdrage van Christine Rhoades), een van de hoogtepunten van de plaat, laat Dane zijn verschillende emoties op ongekende wijze terugkomen in zijn stemgeluid (Did they paint your dreams in pale shades? I wait for you, you know you cannot hide) Ook op andere momenten klinkt er veel oprechte dramatiek in de stem van de bariton die beschikte over een groot vocaal bereik.
Frustratie, verdriet, verlangen, zinsverbijstering, woede; alles komt aan bod. Het zorgt voor een album dat vooral uitblinkt in zijn donkere openhartigheid. "Sometimes bitterness is all you can hold on to, and within the bitterness I realized my weakness." Warrels bandmaten moesten in eerste instantie niets van een conceptplaat hebben, maar de frontman bleef er aan de achtergrond aan werken en confronteerde de anderen pas in de studio ermee. Uiteindelijk stemden zij ermee in.
Naast het titelnummer zijn het krachtige Beyond Within, The Poison Godmachine The Fault Of The Flesh hoogtepunten. Dit niet alleen vanwege de zang, maar vooral dankzij zowel de ritmesectie als de gave riffs van Tim Calvert en Jeff Loomis. Bij het beluisteren van laatstgenoemde heb je direct de neiging om te gaan beginnen met gitaarspelen. Dreaming Neon Black is een plaat waar wat meer progressieve thrash in is verwerkt dan voorheen. Dat zit soms in het gitaarwerk, maar ook in de ritmesectie, bestaande uit drummer Van Williams en bassist Jim Sheppard). Luister maar eens naar het technische The Death Of Passion.
Af en toe komen er elementen van Queensrche, Annihilator, Pain Of Salvation, Alice In Chains, Forbidden, Iced Earth, Megadeth en Metallica aan bod. Nevermore smeedt deze invloeden tot iets eigens, iets dat intrigeert. Niet over de hele lengte, want de plaat is wat aan de lange kant en bevat volgens veel fans te veel rustige stukken of fases met een lager tempo, zoals All Play Dead en Cenotaph. No More Will is het laatste hoogtepunt van de plaat, alvorens Forever klinkt. De fragmenten in de outro zijn net als de intro (Ophidian) afkomstig uit de Clive Barker-film Lord Of Illusions.
Dreaming Neon Black mag het in de lijst met favoriete platen van Nevermore bij veel fans dan afleggen tegen This Godless Endeavor (2005) en het toegankelijkere Dead Heart In A Dead World (2000), het is toch een emotionele, donkere plaat met een concept dat aanspreekt. Deze derde Nevermore-plaat verkocht veel beter dan zijn voorgangers en leverde een grotere naamsbekendheid op, mede dankzij tours met onder andere Mercyful Fate, Arch Enemy, Iced Earth, en Opeth. Na het vertrek van Jeff Loomis en Van Williams in 2011 hield Warrel de hoop levend op een nieuw Nevermore-album, maar met zijn overlijden komt het daar dus niet meer van. Wel verschijnt postuum zijn tweede solo-album Shadow Work.
"You are forever in my heart you never died.
You are forever I still wonder where you are
I know you're dreaming neon black."
"As the curtain calls, and the cast recedes,
I am all that ever was and all that ever will be.
In wither and repose this frayed chapter
now does close, and fade into neon black."
Tracklist:
1. Ophidian
2. Beyond Within
3. The Death Of Passion
4. I Am The Dog
5. Dreaming Neon Black
6. Deconstruction
7. The Fault Of The Flesh
8. The Lotus Eaters
9. Poison Godmachine
10. All Play Dead
11. Cenotaph
12. No More Will
13. Forever