Aangezien de stonervijver momenteel overvol is, is het niet verwonderlijk dat bands als Monobrow hard moeten werken om wat bekendheid te verkrijgen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat The Nacarat ook niet het meest verheffende werkstuk is dat in dit genre is verschenen. Daarvoor klinkt de muziek eigenlijk wat te braaf. De riffs zijn zwaar, maar bulderen niet genoeg en de nummers zijn iets te lang om puur op instrumentale basis interessant te blijven. De licht psychedelische invloeden smaken naar meer, maar worden net te weinig uitgewerkt om volledig te bevredigen.
In zekere zin is The Nacarat dan ook vlees noch vis: hoewel de muziek lekker in het gehoor ligt, zijn de nummers onderling te zeer inwisselbaar. Slechts tegen het einde van Twin Sheiks gooit Monobrow er een stoere versnelling in waarmee de Canadezen laten horen wel degelijk het een en ander in hun mars te hebben. Monobrow probeert nog wat op te vallen in de massa door van The Nacarat een sci-fi conceptalbum te maken, maar het verhaal rondom een groep rebellen die op een afgelegen planeet in opstand komt tegen een genadeloze koning is te clichmatig voor woorden. In vergelijking daarmee schrijft zelfs Dream Theater sterkere science fiction!
Hoewel deze recensie wat zeurderig mag klinken, is Monobrow op zichzelf geen slechte band. Een track als Capes And Monocles klinkt zelfs heel verdienstelijk. Het probleem is alleen dat er in dit genre dozijnen soortgelijke groepen te vinden zijn die niet onderdoen voor deze band. The Nacarat biedt veertig minuten aardige stoner/doom, maar zal desondanks waarschijnlijk niet vaak meer gedraaid gaan worden. Voor degenen die toch een luisterbeurt willen wagen, is het album overigens gratis te downloaden via de Bandcamp-pagina. Baat het niet, dan schaadt het niet!
Tracklist:
1. The First Vague Rumblings Of Impending Revolution
2. Capes And Monocles
3. We Can Make It Look Like An Accident
4. Twin Sheiks
5. The Decline Of The West And Other Small Tragedies
.jpeg){kind=small}
