Devil's Witches' debuutplaat is een van de aangename verrassingen van dit jaar. Velvet Magic valt onder meer in positieve zin op door het verzorgde totaalplaatje. Het is voorzien van een verhaallijn dat zich, kort gezegd, plaatsvindt in de jaren zestig, ten tijde van de Vietnamoorlog. De recent uitgebrachte ep Cherry Napalm is te zien als een welkom extraatje en ligt thematisch in het verlengde van Velvet Magic. De vier songs zijn gezongen vanuit het perspectief van een Amerikaanse soldaat en geven de ervaringen van deze hoofdpersoon weer.

In tegenstelling tot het thema wijken de liedjes op Cherry Napalm muzikaal wel af ten opzichte van het materiaal van het debuut. Geen doom, fuzz of zware psychedelische rock. Het betreft namelijk louter akoestische nummers. James, het enige bandlid dat schuilt achter Devil Witches, kruipt met slechts een akoestische gitaar en zijn gekwelde, maar pakkende stem in de rol van de gekwelde soldaat. Dit levert met de titelsong een erg catchy liedje op. Een vrolijk nummer dat uitnodigt tot meezingen, maar daarbij zorgen de songteksten voor een wrange bijsmaak.

De toon in Charlie Got Me Killin’ is veel somberder. Het nummer is te zien als een protestsong van de soldaat. Voodoo Woman stond al op Velvet Magic, maar komt in deze akoestische, uitgeklede setting ook prima uit de verf. Het zwaarmoedige Supervixen is de langste song van deze zeer korte ep. In dit minimalistische en trage nummer lijkt de hoofdpersoon zijn duistere oorlogservaringen te vergeten door seksuele ervaringen met een zogenaamde ‘supervixen’.

Mocht je nog niet bekend zijn met de muziek van Devil’s Witches, dan is deze ep misschien niet de beste instap. Cherry Napalm kan het beste worden gezien als een leuke bonus na het sterke Velvet Magic. Dat neemt niet weg dat deze intieme, akoestische opzet een geslaagde zet is.