Wanneer ik verlaat de jeugdsociteit binnentreedt en er nog geen band staat te spelen, wordt me direct duidelijk gemaakt dat Nevaria niet zal gaan spelen. De Duitsers soundchecken nog wel, maar als blijkt dat de stem van zangeres Tanja Schneider wegens ziekte wegvalt, moeten de muzikanten uit Bayreuth noodgedwongen besluiten om niet te gaan optreden en hun eind vorig jaar verschenen debuutalbum Finally Free dus niet te presenteren. Erg jammer, want het debuutalbum is een prima visitekaartje. Ze verschijnen tussen de optredens van Gallia en Manora zichtbaar teleurgesteld op het podium om het slechte nieuws te verkondigen. Dat komt ze op een welgemeend applaus van de ongeveer vijfendertig bezoekers te staan. De oosterburen, die acht uur hebben gereden om hier te komen, krijgen van Manora in de toekomst alsnog de kans om zich aan het Nederlandse publiek te presenteren.
De eerste band van de avond is derhalve Gallia, dat vanwege het wegvallen van Nevaria twee songs aan zijn set heeft toegevoegd. De zuiderburen, die sinds 2015 actief zijn, spelen vandaag alle songs van de debuut-ep Everflame (2019), de matig uitgevoerde Nightwish-cover Alpenglow, de onuitgebrachte track Seek The Chest en een primeur in de vorm van de volgende week te verschijnen single Cast It All Away. Dat doen ze zonder bassist Laurens Vandebroek, die zich voor een doctoraat in Japan bevindt. Het kwartet speelt bovendien zonder toetsenist, waardoor er veel van backingtrack klinkt. De orkestraties staan echter te zacht in de mix, waardoor het volle geluid van de ep live niet voldoende gereproduceerd wordt. Daar komt nog bij dat Dieter Vantilt wat t simpel en krachteloos drumt, waardoor de power in de muziek ontbreekt.
De sterkste troeven van de zuiderburen zijn zangeres Elyn Vandenwyngaert en leadgitarist Yannick Maris. Zij zijn het meest actief, betrekken het publiek bij de show en promoveren het folky Devils Cry, het melodieuze Rain Starlight en het strijdvaardige Rise Of The Fallen tot de highlights van de set. Het zijn nummers waar je beslist mee kunt aankomen. De traditionele metalriffs in laatstgenoemde en die in Frozen Sun behoren tot de sterkste van de set, die vanwege de afwisseling aangenaam blijft. Zo bevat Frozen Sun oosterse elementen en staat Vandenwyngaert te dansen. De groep combineert symfonische, traditionele en power metal en rockt er soms op los, zoals in Paper Cuts. Opvallend is dat de frontvrouw niet veel de hoogte ingaat, maar juist met haar rockzang in de lagere regionen meer indruk maakt. Gallia is een aardige openingsact, maar er is nog veel werk aan de winkel om cht een positieve indruk achter te laten.
Hoofdact van vanavond, Manora, is al een stuk verder in zijn ontwikkeling. De Zuid-Hollandse formatie maakt vanaf de eerste tonen van A Time Of Change een vaardige en gemotiveerde indruk. De bandleden maken onderling contact en er zijn positiewisselingen. In vergelijking met Gallia ramt drummer Tijn Scholtze lekker door waardoor er veel power in de songs zit. Bovendien is zijn spel gevarieerd. Daar komt bij dat het fijn is om bij een symfonische metalband een toetsenist op het podium te zien, in dit geval in de persoon van Arthur Stok. Het kwintet maakt geen bijster originele muziek, want de invloeden van onder meer Nightwish en Epica zijn overduidelijk, maar de muzikanten weten heel goed hoe ze een memorabel nummer moeten schrijven. Met name sommige refreinen blijven goed hangen, zoals die van Endgame en Dreamshapes. In laatstgenoemde laat de fraai gestylede zangeres Mirte van der Ham, die een solide indruk maakt met haar zuivere melodieuze zangstem, haar bereik gelden. Dat doet ze trouwens al eerder in Endgame.
Beide songs staan op de debuut-ep Dreamshapes (2017). Het is nog even wachten op een vervolg, maar een nieuw album is in de maak. Halverwege de set volgen een aantal niet uitgebrachte songs. De power metal in Ice Heart is iets minder sterk dan de vorige tracks op de setlist, maar afgezien van dit minpuntje (en het soleerwerk van gitarist Ivo Visser en dat van Stok op de toetsen wordt steeds iets te laat uitgelicht door de geluidsman, die verder zijn zaken goed op orde heeft) zit er een lekkere vibe in het songmateriaal en een goed tempo in de set. Bovendien straalt er overtuigingskracht van de performance af. Dat zorgt ervoor dat het publiek enthousiast reageert, zeker als er om meeklappen gevraagd wordt aan het begin van het afsluitende Symphony Of Lies. Er is nog hoop op meer, maar het prima concert van Manora zit er helaas op. Het is inmiddels ook al middernacht. Tijd om ondanks de teleurstellingen van het begin van de avond met een tevreden gevoel huiswaarts te keren.
Setlist Manora:
1. A Time Of Change
2. Endgame
3. Beacon Of Hope
4. Ice Heart
5. Break Your Fall
6. Wired To Obey
7. Dreamshapes
8. Symphony Of Lies
9. Outro
Setlist Gallia:
1. Devils Cry
2. Fight Of Fools
3. Alpenglow (Nightwish-cover)
4. Rain Starlight
5. Seek The Chest
6. Rise Of The Fallen
7. Frozen Sun
8. Papercuts
9. Cast It All Away
Met dank aan Anrico van der Linden voor de foto's.
