Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in april 2024 werd uitgebracht?

Accept - Humanoid
Benighted - Ekbom
Black Tusk - The Way Forward
Blue Öyster Cult - Ghost Stories
Castle Rat - Into The Realm
Darkthrone - It Beckons Us All
Deicide - Banished By Sin
Dool - The Shape Of Fluidity
Dvne - Voidkind
Dyscordia - The Road To Oblivion
Dystopia - De Verboden Diepte I
High On Fire - Cometh The Storm
Imminence - The Black
In Vain - Solemn
Inter Arma - New Heaven
Korpiklaani - Rankarumpu
My Dying Bride - A Mortal Binding
Necrot - Lifeless Birth
Pearl Jam - Dark Matter
Praying Mantis - Defiance
The Monolith Deathcult - The Demon Who Makes Trophies Of Men
The Vision Bleak - Weird Tales
Týr - Battle Ballads
Walg - IV
een ander album uit april 2024

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 mei:
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • Edward Reekers The Liberty Project
  • Huginns Awakening Fest
  • 11 mei:
  • Delain
  • Disharmonic Orchestra, Grindpad, Inhuman Depravity en Stoflik Omskot
  • Dvne
  • Huginns Awakening Fest
  • Landmvrks, Like Moths To Flames en The Devil Wears Prada
  • Marenna
  • Resolve, Cane Hill, Acres en Half Me
  • 12 mei:
  • Exhorder en Schizophrenia
  • KK's Priest en Burning Witches
  • Long Distance Calling en Leech
  • 15 mei:
  • Glenn Hughes
  • Pessimist en Demiurgon
  • 16 mei:
  • Masters Of Reality
  • Party Cannon en Cognitive
  • Riot V en Tailgunner
    10 juni:
  • Hatebreed en Crowbar
  • Judas Priest
  • Wolf Eyes
Kalender
Vandaag jarig:
  • Benjamin Voiseux (Dreamlost) - 42
  • Danny Carey (Tool) - 63
  • Egan O'Rourke (Daylight Dies) - 45
  • Joonas Jope Koto (To/Die/For) - 50
  • Luis Barros (Tarantula) - 56
  • Manu Liira (Paganus) - 41
  • Richard Patrick (Filter) - 56
  • Roberto Messina (Alkemyst) - 47
  • Walter Hoeijmakers (Roadburn festival) - 59

Vandaag overleden:
  • David Wayne (Metal Church) - 2005
Review

Words Of Farewell - The Black Wild Yonder
Jaar van release: 2014
Label: AFM Records
Words Of Farewell - The Black Wild Yonder
Het West-Duitse Words Of Farewell laat in 2012 met het debuut Immersion al horen veel kwaliteit in huis te hebben. Weliswaar kent de melodische death metal sterke invloeden van het moderne Dark Tranquillity, Scar Symmetry en Insomnium, toch gaat dit gepaard met goed in het gehoor liggende nummers en voldoende inbreng van eigen ambient-elementen. De band uit de omgeving van Münster voegt op The Black Wild Yonder nog meer eigen elementen aan de nummers toe waardoor de band een sterkere eigen identiteit krijgt.

Dit blijkt met name uit de gevarieerde songstructuren en de progressieve benadering. Words Of Farewell mag dan met name een melodische deathmetalband zijn, er zijn ook invloeden vanuit metalcore en progressieve powermetal aanwezig. Ieder nummer op het album heeft daarbij een eigen karakter met voldoende afwisseling wat toch knap binnen het geheel past. Opzwepende nummers (Continuum Shift en Beauty In Passing worden afgewisseld met langzamere nummers (In Kingdoms Of Rain en Damaged Beyond Repair). Het album kent een verfrissende progressieve wending met mijn favoriet Temporary Loss Of Reason (met een fantastische climax die langer had mogen duren) en Antibiosis (met een mooi intro en een clean gedeelte dat doet denken aan de muziek van Mark Knopfler).

Het tempo van de plaat ligt ondanks de variatie over het algemeen niet hoog. Hierdoor is er veel ruimte voor melodie en harmonie. Deze ruimte wordt optimaal benut door het kwalitatief hoogstaande keyboardspel van Leo Wichmann, dat in goede harmonie is met het veelzijdige gitaarspel van Erik Gaβmus en Henrik Tschierschky. De grote hoeveelheid ideeën en snelle solo’s dat in de nummers wordt verwerkt, heeft wel als gevolg dat het af en toe wat druk klinkt. Gelukkig wordt een welkome adempauze gegund met ambient passages en mooie rustige intro’s. Met name door deze kalme passages en door de keyboardpartijen ontstaat een melancholische, epische sfeer.

De jonge Duitsers slagen er, ondanks de grote hoeveelheid melodie, goed in om agressief te klinken. De bombastische ritmesectie van drummer Tristan Wegner en bassist Konstantin Voβhoff wordt daarbij aangevuld door heavy staccatoriffs en de hese vocalen van Alexander Otto. Hij kiest er bewust voor om niet clean te zingen maar sporadisch te fluisteren om niet te veel op andere zangers van bands in het zelfde genre te lijken. Dit gaat wel ten koste van de dynamiek waardoor er nog winst voor de toekomst valt te behalen.

The Black Wild Yonder is een aanwinst in de collectie van elke progressieve melodische death metalfan die, naast de al eerder genoemde bands, materiaal van Omnium Gatherum en In Mourning in zijn of haar collectie heeft. Het getalenteerde zestal klinkt agressiever, progressiever, melancholischer en zwaarder dan op het debuut. Het uitstekend geproduceerde album met bijna een uur aan bovengemiddelde kwaliteit muziek, zorgt er voor dat de luisteraar goed wordt onderhouden. Het vergt wel meerdere luisterbeurten om het album te verwerken. Van Telltale Notion en Beauty In Passing zijn inmiddels clips verschenen die een redelijk beeld geven wat je van Words Of Farewell kunt verwachten.

Tracklist:
1. Continuum Shift
2. Telltale Notion
3. In Kingdoms Of Rain
4. Damaged Beyond Repair
5. Beauty In Passing
6. The Outer Rim
7. Temporary Loss Of Reason
8. Antibiosis
9. Luminary Ghost
10. Riven

Score: 82 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 21 maart 2014

Kerry King in Muziekcentrum Enschede

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.