Al vanaf het begin blijkt dat ook dit album op en top Blind Guardian is. Niks geen vernieuwing. Sacred Worlds hakt er al direct lekker in met een mooie melodie en sterke zanglijnen. Hansi Kürsch mag dan wel zijn manen kwijt zijn, zijn stem heeft nog niet aan kracht ingeboet. Tanelorn is helaas een mindere broeder. Voor Blind Guardianbegrippen althans. De gemiddelde power metalband mag trots zijn op zo’n compositie. Voor deze band is het een herhalingsoefening. Letterlijk eigenlijk, want sommige fragmenten van bijvoorbeeld Road Of No Release en Curse My Name zijn rechtstreeks overgenomen van Nightfall In Middle Earth.
Gelukkig is het prachtige Valkyries het keerpunt. Een schitterende, meeslepende song die verhaalt hoe gesneuvelde helden na de veldslag door walkuren naar Walhalla gebracht worden. Deze zal door het hoge meezinggehalte live het ongetwijfeld heel goed doen. Het hoogtepunt van dit album is de single track A Voice In The Dark. Het is een speed metalkraker die zo op Tales From The Twilight World of Imaginations From The Other Side had kunnen staan. Lekker ouderwets headbangen en meezingen tot je nek zeer doet en je keel schor is. De rest refereert duidelijk aan Nightfall.
Als afsluiter worden we getrakteerd op het Eftelingachtige Wheel Of Time. Het gebruik van Oosterse instrumenten (hallo Praags Filharmonisch orkest!) is een gouden greep. Een prachtige song die het vooral van de sfeer moet hebben, maar ook lekker bombastisch is en fraaie loopjes bevat. At The Edge Of Time is weer een ouderwets goed album van Blind Guardian. Niet het beste, maar wederom een verplichte aanschaf voor de fan.
Tracklist:
1. Sacred Worlds
2. Tanelorn
3. Road Of No Release
4. Ride Into Obsession
5. Curse My Name
6. Valkyries
7. Control The Divine
8. War Of The Thrones
9. A Voice In The Dark
10. Wheel Of Time
