Azahel is de schuilnaam van een Oostenrijker die sinds 2003 samen met wat sessiemuzikanten de band Azahel’s Fortress vormt. Hij lijkt me zo’n persoon die barst van de ideeën en de energie, maar die zijn ideeën nog wat beter uit moet werken. Dit is namelijk precies wat er aan de hand is bij The Chaos Kingdom.
De band hanteert op zijn tweede album niet één specifieke stijl. Opener Slave Of The Throne heeft nog het meest weg van black-'n-roll. Gaandeweg het album verandert dit in melodieuze black metal en ook invloeden uit de pagan/viking metal komen voorbij, zoals het gebruik van een mondharp. Muzikaal zit alles goed in elkaar, maar origineel is het, ondanks de mengelmoes van stijlen, niet en een groot deel van de tijd is ook spanning ver te zoeken. Sommige stukjes klinken me erg bekend in de oren. Niet dat het me aan een bepaalde band doet denken, het zijn meer van die redelijk voor de hand liggende, typerende melodieuze black metallijntjes. Hier had Azahel wat langer over na moeten denken.
The Chaos Kingdom herbergt met zijn goede productie, het swingende openingsnummer en de goed luisterbare melodieuze black metal best wat aardige muziek voor de liefhebber van de melodieuzere extreme metal. Jammer genoeg gaat Azahel met sommige elementen op het album flink de mist in. De cleane zang die in sommige nummers zit, is niet sterk en geheel overbodig en Nachterwachen, het laatste nummer, is een saai akoestisch stuk. Door deze punten van kritiek en het al genoemde gebrek aan originaliteit en spanning vind ik The Chaos Kingdom geen groot succes.
Tracklist:
1. Slave Of The Throne
2. Mankind Misery
3. Dark Forest Kingdom
4. The Pagan Sun
5. Entkrist Pyromania
6. Behind A Mirror Of Chaos
7. Days Of Tyrants
8. Nachterwachen
