Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in april 2024 werd uitgebracht?

Accept - Humanoid
Benighted - Ekbom
Black Tusk - The Way Forward
Blue Öyster Cult - Ghost Stories
Castle Rat - Into The Realm
Darkthrone - It Beckons Us All
Deicide - Banished By Sin
Dool - The Shape Of Fluidity
Dvne - Voidkind
Dyscordia - The Road To Oblivion
Dystopia - De Verboden Diepte I
High On Fire - Cometh The Storm
Imminence - The Black
In Vain - Solemn
Inter Arma - New Heaven
Korpiklaani - Rankarumpu
My Dying Bride - A Mortal Binding
Necrot - Lifeless Birth
Pearl Jam - Dark Matter
Praying Mantis - Defiance
The Monolith Deathcult - The Demon Who Makes Trophies Of Men
The Vision Bleak - Weird Tales
Týr - Battle Ballads
Walg - IV
een ander album uit april 2024

[ Uitslag | Enquêtes ]

    11 mei:
  • Delain
  • Disharmonic Orchestra, Grindpad, Inhuman Depravity en Stoflik Omskot
  • Dvne
  • Huginns Awakening Fest
  • Landmvrks, Like Moths To Flames en The Devil Wears Prada
  • Marenna
  • Resolve, Cane Hill, Acres en Half Me
  • 12 mei:
  • Exhorder en Schizophrenia
  • KK's Priest en Burning Witches
  • Long Distance Calling en Leech
  • 15 mei:
  • Glenn Hughes
  • Pessimist en Demiurgon
  • 16 mei:
  • Masters Of Reality
  • Party Cannon en Cognitive
  • Riot V en Tailgunner
  • 17 mei:
  • AC/DC en The Pretty Reckless
  • Acid King en Earth Tongue
  • Bizkit Park
  • Edward Reekers - The Liberty Project
  • Misery Index en Schizophrenia
  • Morvigor, Miasmes, Wesenwille en Raum
  • Riot V en Tailgunner
Kalender
Vandaag jarig:
  • Christiane "Bobo" Hebold (Rammstein) - 58
  • Christoph "Doom" Schneider (Rammstein) - 58
  • Gary Wehrkamp (Shadow Gallery) - 54
  • Mads Volf (Manticora) - 51
  • Matias Kupiainen (Stratovarius) - 41
  • Mike Sifringer (Destruction) - 59
  • Neil Carter (UFO) - 66
  • Perttu Kivilaakso (Apocalyptica) - 46
  • Teemu Muhli (Paganus) - 39

Vandaag overleden:
  • John Rutsey (Rush) - 2008
  • Noel Redding (The Jimi Hendrix Experience) - 2003
  • Trevor Strnad (The Black Dahlia Murder) - 2022
Review

Ruby The Hatchet - Planetary Space Child
Jaar van release: 2017
Label: Tee Pee Records

Ruby The Hatchet - Planetary Space Child

Er zijn maar weinig bands die in zo’n korte tijd zoveel vooruitgang hebben geboekt als Ruby The Hatchet. De heavy-psychgroep uit Philadelphia is op zijn debuut-ep en eerste full-length niet meer dan een degelijke, maar tamelijk generieke retrogroep. Met Valley Of The Snake komt de band veel zelfverzekerder over en is het merendeel van de songs vele malen interessanter. De progressie van dat album naar de nieuwste langspeler is nog indrukwekkender. Planetary Space Child is een plaat die vanaf het begin tot het einde blijft boeien.

De liedjes op Planetary Space Child zijn opvallend catchy. Met de zang van Jillian Taylor, het gitaarwerk van Johnny Scarps en het toetsenspel van Sean Hur creëert Ruby The Hatchet continu melodielijnen die eenvoudig blijven hangen. Het stemgeluid van Taylor is niet eens heel uniek, maar het is te horen dat ze veel zorg en aandacht besteed heeft aan haar zanglijnen. Haar vocalen nodigen dan ook uit tot meezingen. Datzelfde geldt voor Scarps manier van gitaarspelen. Zijn gitaarstukken klinken erg melodieus. Het orgelspel van Sean Hur zorgt voor een seventiesrocksfeertje. Ook hij weet regelmatig pakkende melodieën neer te zetten. Een compliment is op zijn plaats voor de goed gebalanceerde productie, die ervoor zorgt dat geen enkel instrument overheersend is op het eindproduct.

Het zijn vooral de sterke composities die Ruby The Hatchet in positieve zin onderscheiden van andere retrorockgroepen. De band is overduidelijk gegroeid op het gebied van songwriting. Dat levert met het introducerende A Tear In Space And Time in combinatie met de aansluitende titeltrack en het afsluitende Lightning Comes Again imponerende kop- en staartsongs op. Ruby The Hatchet is een band die de meerwaarde van een sterke ritmesectie niet onderschat. Mike Parise (basgitaar) en Owen Stewart (drums) fungeren als essentiële timekeepers en geven de songs een opzwepend en galopperend karakter.

Planetary Space Child is een compleet album dat gespaard gebleven is van fillers. De acht songs laten een gedecideerde, zelfverzekerde band horen en zijn het bewijs dat retrorock nog parels kan voortbrengen. In combinatie met het wederom prachtige artwork van Adam Burke levert Ruby The Hatchet een zeer fraai totaalproduct, dat een aanrader is voor eenieder die wel houdt van een potje seventieshard-/psychrock.

Tracklist:
1. A Tear In Space And Time
2. Planetary Space Child
3. Killer
4. Pagan Ritual
5. The Fool
6. Symphony Of The Night
7. Gemini
8. Lightning Comes Again

Score: 85 / 100

Reviewer: Hugo
Toegevoegd: 14 september 2017

Zoeken
    10 mei:
  • Coldborn - The Unwritten Pages Of Death
  • Crownshift - Crownshift
  • Desolus - System Shock
  • Flamekeeper - Flamekeeper
  • Sebastian Bach - Child Within The Man
  • Unleash The Archers - Phantoma
  • 17 mei:
  • Ayreon - 01011001 - Live Beneath The Waves
  • Bat - Under The Crooked Claw
  • Duft - Altar Of Instant Gratification
  • Gatecreeper - Dark Superstition
  • Insanity Alert - Moshemian Thrashody
  • Jasta - ...And Jasta For All
  • Jinjer - Live In Los Angeles
  • Kerry King - From Hell I Rise
  • Knogjärn - Sänka Dig
  • Pain - I Am
  • Pallbearer - Mind Burns Alive
  • Soulline - Reflections
  • The Last Of Lucy - Godform
Kerry King in Muziekcentrum Enschede

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.