Het is de tweede keer binnen een week dat ik Scarlet Stories zie optreden. Vorige week op FemME maakte de progressieve rockformatie een goede indruk op me. De sfeervolle en verhalende muziek kwam goed tot zijn recht in Effenaar en vandaag in de redelijk goed gevulde W2 is dat niet anders. Wat wel afwijkt, is de setlist. Er is ten opzichte van het festival in Eindhoven extra speeltijd. Vorige week lag de nadruk nog op de recente ep Resurrection, vanavond krijgen we meer te horen van de nummers die op de zelfgetitelde, akoestische ep uit 2013 staan, plus een niet eerder uitgebracht nummer in de vorm van Lady Mary, dat op een sprookje gebaseerd is.
De avond begint nog wel met The Tell-Tale Heart, een ideale opener. Middels getokkel bouwt het nummer op naar een steviger, rockend gedeelte om weer te eindigen met rustig gitaarspel. Meerdere tracks hebben die opbouw en in vergelijking met de oudere tracks valt de verbeterde songwriting op. Van de oudere songs behoort When The World Was Asleep tot de hoogtepunten van de avond, mede dankzij het goede geluid. De bas is goed hoorbaar, de solo bij aanvang is al mooi en de climax is erg sterk met wederom een fantastische solo. Meerdere tracks hebben zo’n sterk slot, dat er in vergelijking met het studiomateriaal krachtiger uitkomt. Voor Scarlet Stories is het de tweede keer als support voor Antimatter in Nederland en voor ondergetekende de tweede keer binnen een week dat ik de formatie in goeden doen zien, met een prima opgebouwde show.
Het voorprogramma is dus geslaagd en na een verblijf in de lounge-ruimte, waar je heerlijk kunt ontspannen, gaan we weer richting de zaal, waar de lat hoog ligt voor Antimatter. Met een sterke nieuwe plaat moet het lukken. Dat blijkt echter in het begin van het optreden nog niet. Het geluid staat zowel op het podium als in de zaal niet goed en daardoor maakt Killer weinig indruk en heb ik van Paranova wel eens een betere versie gehoord. Mick Moss is vermoeid en daardoor zichtbaar geïrriteerd. Gelukkig klinkt Firewalking beter en is er meer beleving op het podium, maar de gitaarsolo in het nieuwe Black Eyed Man is dan weer niet te horen. Erg jammer.
Toch komt het uiteindelijk goed en kunnen we vanaf The Last Laugh, een van de favorieten van de fans, genieten van de rest van het optreden. De bandleden gaan ook meer in de muziek op, zoals blijkt aan het einde van het mooie Monochrome. Hierin valt de samenzang in zeer positieve zin op. De fans deinen mee, maar blijven verspreid in de zaal staan. Slechts een aantal staat vooraan te headbangen en mee te zingen. De meeste bezoekers genieten liever in hun eigen wereldje. De melancholische rock leent zich daar dan ook uitstekend voor.
Buiten de klassiekers Over Your Shoulder en Leaving Eden (wederom mooie samenzang) spelen de Engelsen van het oude materiaal alleen nog het mooi opgebouwde Redemption, dat net als de klassiekers tot de hoogtepunten van de avond behoort. Verder zijn het nummers van Fear Of A Unique Identity en de nieuwste full-length The Judas Table die op het programma staan. Daarnaast zijn er twee covers, waarvan een van het Sleeping Pulse-project (waarin Mick een duo vormt met de Portugees Luis Fazendeiro) en het inspirerende Welcome To The Machine (Pink Floyd).
De nummers volgen elkaar in hoog tempo op en er is dan ook weinig contact met het publiek. Een enkele buiging, een enkele aankondiging en daar blijft het bij. Het zal met de vermoeidheid te maken hebben. Desondanks is er wel beleving op het podium. Tijdens Leaving Eden staan de gitaristen en de bassist in een driehoek en de drummer laat van zich horen aan het einde van Can Of Worms en Gagging Order. Verder laten de bezoekers zich hypnotiseren middels de muziek en het laserlicht.
Er komt nog een toegift van een nummer. Het nieuwe Stillborn Empires, een van de mooiste tracks van The Judas Table, sluit de avond sterk af. Terwijl de muzikanten van het podium aflopen, draait Mick Moss zich nog een keer om en went zich tot de fans om ze hartelijk te bedanken voor hun komst. Hij geeft aan dat het goed is om te zien dat na vijftien jaar steeds meer mensen de shows van Antimatter bezoeken. Daarna komt hij de zaal in om met de fans te praten bij de merchandise, waar onder andere een leuk t-shirt met de tekst "It was a business doing pleasure with you" verkrijgbaar is.
Setlist Antimatter:
1. Killer
2. Paranova
3. Firewalking
4. Black Eyed Man
5. The Last Laugh
6. Monochrome
7. Uniformed & Black
8. Over Your Shoulder
9. Can Of Worms
10. Gagging Order (Sleeping Pulse-cover)
11. Redemption
12. Leaving Eden
13. Wide Awake In The Concrete Asylum
14. The Parade
15. Welcome To The Machine (Pink Floyd-cover)
Toegift:
16. Stillborn Empires
Setlist Scarlet Stories:
1. The Tell-Tale Heart
2. Beauty Killed The Beast
3. Resurrection
4. Lady Mary
5. When The World Was Asleep
6. Dance
7. Craving
8. Nostalgia
Scarlet Stories
Antimatter
Met dank aan Tim Verhoeven van Travels In Media voor de foto's.
