Die laatste keer wordt dan in ieder geval vereeuwigd op een blu-ray en/of dvd, want vanavond hangen er camera’s en er is een verzoek aan de rond de vijftienduizend bezoekers om de mobiele telefoons niet te gebruiken voor foto’s of video’s van het optreden. “You’re being watched, you have to perform”, aldus de blootvoetse frontman. En als hem de reactie niet bevalt, dreigt de Britse multi-instrumentalist om het geluid van de Harry Syles-dvd te gebruiken. Hij probeert de publieksreactie te vergroten (“We do respond very well to enthousiasm”), maar hoewel de band bij het betreden van het grote podium met veel gejuich onthaald wordt, kijkt een deel van de bezoekers de eerste set de kat uit de boom, mede omdat het zoeken is naar de juiste geluidsafstelling (waar Drown With Me onder te lijden heeft) en er afgezien van Blackest Eyes en Even Less minder populaire songs aan bod komen. (Harridan, Of The New Day, Rats Return).

De tweede helft van de eerste set is het geluid op orde en is de publieksparticipatie een stuk beter. Wat wil je ook met prima uitvoeringen van onder meer Dignity, The Sound Of Muzak (met veel meezingende bezoekers) en Last Chance To Evacuate Planet Earth Before It Is Recycled. Eerstgenoemde wordt bovendien, net als later Herd Culling, visueel sterk ondersteund door beelden (van onder meer daklozen) op een groot scherm, waarop soms teksten worden getoond (tijdens Of The New Day) en soms abstracte beelden of video’s. Af en toe staat het scherm uit om de lichtshow beter tot zijn recht te laten komen (onder andere tijdens Rats Return).

Na een pauze van twintig minuten begint de tweede set meteen overtuigend met het stevig rockende Fear Of A Blank Planet. Heerlijk om op los te gaan en dat gebeurt dan ook, vooral in het publiek. Op het podium is er wel af en toe beweging (en af en toe contact tussen met name Wilson en gitarist Randy McStine), maar concentreert men zich vooral op de goede uitvoering van de nummers, zodat de fans optimaal kunnen genieten van de muziek. Wilson krijgt regelmatig prima vocale ondersteuning van McStine, waardoor onder meer Buying New Soul goed uit de verf komt. Daarop volgt het eigenzinnige Walk The Plank, waarvoor Wilson achter de elektronische piano plaatsneemt. Inmiddels staat het geluid werkelijk perfect afgesteld, waardoor je alle elementen uitstekend kunt volgen en overgangen van zacht naar hard veel impact hebben. Derhalve komen de bijdragen van toetsenist Richard Barbieri, het fretloze basspel van de Texaan Nate Navarro (net als McStine volgens grappenmaker Wilson een “youngster” uit de UK) en het onderscheidende drumwerk van Gavin Harrison (een klasse apart) uitstekend tot hun recht.

Emotioneel is het een rollercoaster. Fear Of A Blank Planet is er eentje om je op uit te leven, Sentimental (met prachtig drumwerk) levert kippenvel op en Herd Culling profiteert van de transities naar het ruige refrein, dat live veel meer impact heeft dan de originele versie. Niets gaat echter boven Anesthetize, dat aangekondigd wordt met de vraag: “Would you like something long?” Dat levert wat vragende blikken op, maar het is wel het hoogtepunt van de avond, dat alle sterke punten van Porcupine Tree samenvat in een kolos van meer dan zeventien minuten. Wat een geweldige opbouw, wat een memorabele ideeën en wat een sterke uitvoering. Prachtig! Het publiek zingt, headbangt (op de “stupidly complicated, mindless headbanging riffs”) en danst mee. Daarna is er relatieve rust met I Drive The Hearse en Sleep Together.

Wilson excuseert zich tijdens de toegift voor het niet spelen van persoonlijke favorieten van fans, maar het is begrijpelijk dat de band Closure/Continuation wil promoten en dat niet aan ieders verzoeknummers voldaan kan worden. Hoewel de eerste vier albums niet aan bod komen, valt er toch ruim voldoende te genieten en krijg je voor je dure kaartje toch een geweldig optreden met zowel verrassingen als zekerheidjes. Wilson stelt voor om een medley van hits te spelen, maar hij is tegelijkertijd blij dat de band geen hits heeft, hoewel het populaire Trains de avond afsluit. Daaraan voorafgaand worden we nog getrakteerd op een uitstekende versie van Collapse The Light Into Earth en Halo. Hoewel er niet veel beweging op het podium was vanavond, leken de bandleden er toch plezier in te hebben en gaven ze de fans waarop die gehoopt hadden: een uitstekende uitvoering van bovengemiddelde progrocksongs, een memorabel optreden dat nog lang zal blijven hangen, die vastgelegd wordt op dvd/blu-ray, zodat we er later nog eens van kunnen genieten en wie weet volgt er nog meer.

Setlist:

Set 1:
1. Even Less / Stupid Dream (Intro)
2. Blackest Eyes
3. Harridan
4. Of The New Day
5. Rats Return
6. Even Less (7 minute version)
7. Drown With Me
8. Dignity
9. The Sound Of Muzak
10. Last Chance To Evacuate Planet Earth Before It Is Recycled
11. Chimera's Wreck

Set 2:
12. Fear Of A Blank Planet / Sentimental (Intro)
13. Fear Of A Blank Planet
14. Buying New Soul
15. Walk The Plank
16. Sentimental
17. Herd Culling
18. Anesthetize
19. I Drive The Hearse
20. Sleep Together

Toegift:
21. Collapse The Light Into Earth
22. Halo
23. Trains