De allereerste riff deed mij direct aan 747-Strangers In The Night van Saxon denken. Verder een aardig nummer, wat gevolgd wordt door nog een achttal aardige maar niet opzienbarende nummers die lekker wegluisteren. Songs als Falling For the Big Plan zijn zelfs goed te pruimen, evenals het Wishbone Ash-achtige Crying In The Rain en The Art Of Compromise, ook al zijn de clichés eenvoudig te duiden.
Het beste is echter voor het laatst bewaard. Burning River is naar mijn idee één van de betere nummers op dit album. Lekkere ouderwetse pomprock uit de tachtiger jaren. Maar The Valley Of Tears (jawel, een ballad) spant de kroon. Mooie melodie, gevoelig gezongen met een typisch Catley-randje, en een goed opgebouwde compositie onder symfonische signatuur die van begin tot eind boeit. Gelukkig heeft de band zich weten op te peppen om een goed, degelijk album uit te brengen, met een paar bovengemiddelde pareltjes.
Een hele stap vooruit ten opzichte van The Visitation en gelukkig hoor ik op dit album meer drive en vreugde waardoor de algehele waardering een stuk hoger uitvalt dan genoemde voorganger. De die-hard fans zullen ook dit album gaan rekenen tot een van de betere die de band ooit heeft uitgebracht. Er is een Limited edition verkrijgbaar met livemateriaal die juist deze groep fans zeer zal aanspreken.
Tracklist:
1. Live Til You Die
2. Unwritten Sacrifice
3. Falling For The Big Plan
4. Crying In The Rain
5. Too Many Clowns
6. Midnight Angel
7. The Art Of Compromise
8. Don't Fall Asleep
9. Wisdom's Had Its Day
10. Burning River
11. The Valley Of Tears
.jpg){kind=small}
