Nu ik het meest recente wapenfeit Weltenbrand vaker heb mogen luisteren, weet ik waar het aan ligt. Hoewel het album voortborduurt op voorganger Märe Aus Wäldernen Hallen ligt deze toch lastiger in het gehoor. Pas na een paar luisterbeurten ontvouwt Weltenbrand zich. En dan komt ook mijn teleurstelling weer om de hoek kijken. Waar ik destijds zo verliefd werd op het rauwe en afwisselende geluid van deze Duitsers, voelt het nu alsof ze weinig progressie hebben geboekt. Nog steeds zijn de nummers over het algemeen boeiend en episch en barsten de nummers van de afwisseling, maar de nummers blijven niet heel erg hangen. Zeker voor de langzamere passages verdient Gernotshagen geen schoonheidsprijs, luister maar eens naar Einsam.
Waar deze oosterburen complimenten voor verdienen, is het feit dat ze redelijk boeiende folk metal weten te maken zonder de geijkte fluitjes, violen of doedelzakken. Deze kunnen zeker wat toevoegen, maar dat is in dit geval helemaal niet nodig. Hoewel Weltenbrand in zijn geheel geen slecht werkje is, zijn er in het genre betere en slechtere platen te noemen. Feit blijft wel dat Gernotshagen met dit album de weg naar de top niet zal vinden, daarvoor is de muziek op het eerste gehoor toch wat te ontoegankelijk. Wie nog onbekend is met deze heren kan ik Märe Aus Wäldernen Hallen van harte aanbevelen. Weltenbrand haalt dat niveau net niet, maar wie even de tijd neemt en folk metal kan waarderen, zal hier toch enig luistergenot uit kunnen halen.
Tracklist:
1. Offenbarung
2. Weltenbrand
3. Einsam
4. Blinde Wut
5. Thursenhain
6. Freyas Schoss
7. Sturmbringer
8. Schlachtenbruder
9. Die Banner Hoch Der Nacht Entgegen
.jpg){kind=small}
