De plaat is dan ook zeker geen vervelende aangelegenheid geworden. Natuurlijk is er veel ruimte voor gitaarmasturbatie, maar in tegenstelling tot veel moderne shredders, bedient Ziras zich veel meer van melodie. Geen oeverloos gefreak, of tergend gescheur, maar uitstekend uitgewerkte melodieuze licks en uiteraard veel gitaarsolo's. Een beetje pielen hier en daar hoort daar uiteraard bij, maar het liedje wordt nergens uit het oog verloren, zodat daar best mee te leven valt. De gitaarlijnen vervangen op deze wijze erg goed de ontbrekende zangpartijen, waardoor de aandacht er het gehele album bij blijft.
Sherinian laat ook weer horen waarom hij tot de beste toetsenisten ter wereld behoort. De duels die hij af en toe uitvecht met Ziras zijn een lust voor het oor en zijn kenmerkende speelstijl past uitstekend bij de machtige gitaarerupties van de snarenvirtuoos. Child Of Scotland is daar een goed voorbeeld van. Allereerst is daar een fraaie compositie met lekker rockende riffs en daaroverheen zorgen Ziras en Sherinian voor het muzikale avontuur. Later op de plaat sijpelen steeds meer exotische invloeden door in de melodielijnen en eigenlijk is elke noot op het album om van te smullen.
Liefhebbers van licht-progressieve, neoklassieke metal met veel gitaar- en keyboardsolo's kunnen weer een tijdje vooruit met dit uitstekend geproduceerde album. De nummers zijn goed, het geluid is helder en de instrumentbeheersing is uiteraard fantastisch. Respect voor deze gitarist, die zijn eigen kunnen op zo'n toegankelijke wijze demonstreert.
Tracklist
1. Child Of Scotland
2. Such And Such
3. Rapid Eye Movement
4. Solitude
5. Seven Churches
6. Salvation
7. Number One
8. Night Of The Dead
9. HyperpyrexiA
10. Go East
.jpg){kind=small}
