Pitfest
Enquête

Vind je dat Skid Row, ondanks de bezwaren van enkele kernleden, toch een reünie moet ondernemen met Sebastian Bach (en waarom)?

Ja, doe het uit liefde voor de fans
Ja, doe het gewoon voor het geld, bijvoorbeeld een zomerfestivaltour
Nee, kies voor je eigen plezier in het maken van muziek
Nee, nu hebben we twee prima acts die best zonder elkaar kunnen
Nee, het is te laat, want Sebastian Bach is allang over zijn top
Wellicht, als Skid Row geen andere topper (zoals Lzzy Hale) kan krijgen
Maakt me niet uit, ik geef niks om Skid Row en Sebastian Bach
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    2 juni:
  • Alien Weaponry
  • Machine Head
  • 3 juni:
  • Kerry King
  • 4 juni:
  • Kerry King
  • Machine Head en Another Now
  • 5 juni:
  • AC/DC en The Pretty Reckless
  • 6 juni:
  • Carnivore A.D.
  • 7 juni:
  • Brujeria
  • Downset
  • Into The Grave festival
  • Lucassen & Soeterboek's Plan Nine
  • 8 juni:
  • Defazer en Overruled
  • Doodseskader
  • Into The Grave festival
    2 juli:
  • Steve Hackett
  • Vader, Bio-Cancer en Warside
Kalender
Vandaag jarig:
  • Dez Cadena (Misfits) - 63
  • Helena Iren Michaelsen (Imperia) - 47
  • José Mario Martínez Arroyo (Mägo De Oz) - 53
  • Tomasz "Orion" Wróblewski (Behemoth) - 44
Review

Numidia - Numidia
Jaar van release: 2019
Label: Nasoni Records

Numidia - Numidia

Bij Numidia denk ik automatisch terug aan de geschiedenislessen waarin de oudheid uitgebreid aan bod kwam en waarin verteld werd over het koninkrijk Numidië in Noord-Afrika. Numidia is echter ook een recent opgerichte, Australische, progressieve/psychedelische rockband. De bandnaam komt niet helemaal uit de lucht vallen. De groep haalt onder andere inspiratie uit (folk)rockmuziek uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten.

Albumopener Türkü is een uitgewerkte cover van Erkin Koray, naar verluidt één van de bekendste singer/songwriters van de Anatolische rock uit de jaren zeventig. Het is een dynamische, instrumentale track met progressief gitaarwerk. De versie van Numidia rockt wat meer en gaat nadrukkelijker de psychedelische en blueskant op. In Azawad (een gebied in het Afrikaanse Mali) en A Million Martyrs zijn er voor het eerst vocalen te horen. Een goede zet, want de meerstemmige zang is erg goed verzorgd. Vooral in laatstgenoemde vloeien de vocalen perfect samen met de pakkende gitaarpartijen.

In de titeltrack doen de songstructuur en de combinatie van de mannelijke en vrouwelijke zang mij vooral denken aan Orphaned Land. Op papier telt Numidia maar liefst drie gitaristen. Het is niet helemaal duidelijk wie wat speelt, maar de gitaren hebben over het hele album een fuzz- of wah-wah-effect. De composities brengen dan ook regelmatig een stonergevoel teweeg. In elk liedje is wel een lekkere gitaarsolo te horen. Red Hymn spant de kroon. Het nummer kabbelt in eerste instantie rustig voort met wat minimaal percussie- en ritmisch gitaarwerk, ondersteund door herhalende, mantra-achtige vocalen. Na vier minuten wordt er echter een prachtige bluessolo ingezet die drie minuten aanhoudt.

Eigenlijk is elk nummer van Numidia meer dan de moeite waard. Er zijn uiteraard wel wat verbeterpuntjes. Bijvoorbeeld de manier waarop de instrumenten samenvloeien. Bij vlagen domineert het fuzzy gitaargeluid te veel en had het subtieler verwerkt mogen worden in de mix. Numidia kan echter trots zijn op deze fraaie debuutplaat. Zeker een bandje om de gaten te houden.

Tracklist:
1. Türkü
2. Azawad
3. A Million Martyrs
4. Numidia
5. Red Hymn
6. Te Waka

Score: 78 / 100

Reviewer: Hugo
Toegevoegd: 23 april 2019

Kerry King in Muziekcentrum Enschede Metalfestival Into The Grave

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.