Al van kinds af aan luister ik naar metal. Vroeger naar Black Sabbath en Judas Priest, later naar Metallica en Slayer. Dat heeft altijd al in me gezeten. Zelfs toen zelf mijn hardcore techno muziek ging maken gebruikte ik af en toe samples van Slayer en Metallica, samen met m'n eigen stem. Als ik nummers schrijf pak ik het aan als een speedmetal nummer, in plaats van simpel een boem-boem-boem-dreun met een melodie te maken.

Waarom kies je voor die aanpak?

Geen idee, ik doe zoals ik het prettig vind. Ik gebruik geen vaste formule, maar haal m'n invloeden van alle kanten. Of dat nou Led Zeppelin, de Beastie Boys of Public Enemy is, als een manier van werken of een soort sound me bevalt dan neem ik dat graag mee. Ik hou echt van alles.

Je had al een metal project, genaamd Ampt, maar ik heb begrepen dat je nu met een album onder je eigen naam uitkomt, wat ook die metal invloeden heeft. En ook op Sensation sta je onder je eigen naam. Wat is dan eigenlijk het verschil tussen die twee?

Dit nieuwe is een projectje van mij, samen met DJ Starscream achter de draaitafels, Shivo van System of a Down op basgitaar, Sean Martin van Hatebreed op de gitaar, en Danny Schuler van Biohazard achter de drumkit. We kennen elkaar al jaren, en het leek ons leuk om wat samen te doen. Toen we 's samen kwamen besloten we het onder mijn naam uit te brengen. Maar het verschil met Ampt is dat er andere mensen in zitten. Het geluid komt enigzins overeen, dat ben ik met je eens. Alleen Sid en ik zijn bij beide betrokken. Maar in Ampt gebruiken we nog wel wat gabber invloeden, dat zit in deze nieuwe nummers niet. In Ampt gebruiken we ook veel meer electronica en samples. Daarin mixen we echte drums met de gabber-bass. De nieuwe nummers zijn ook wat funkyer.

Waarom gebruik je in Ampt nog die gabber-bass?

Die vind ik geweldig. Die is zo krachtig, dat haal je met een normale drum niet. Ik word er helemaal gek van, en als ik zie wat het met de fans doet... prachtig. Vooral als je het mixt met normale drums, dan krijg je een geheel nieuw monster.

Even terug naar dit nieuwe projectje. Hoeveel nummers hebben je met deze band?

Enkele tientallen. We hebben diverse opgenomen, maar niet alles.

Wanneer komt er iets van uit?

Deze zomer komt er wat op vinyl uit, Adrenalize. Maar dat is dan toch weer voor DJs. Dit najaar komt er dan denk ik een cd uit.

Bij een combinatie van hardcore metal en -dance komt al snel de naam Atari Teenage Riot naar voren. Ik neem aan dat je daar wel mee bekend bent.

Natuurlijk.

DJ Sid's interesse is gewekt, en hij springt even bij.

Sid: ze zijn te gek, en ik denk dat je ons ook wel wat in die hoek kan stoppen, maar zij leunen meer op de jungle en drum & bass kant dan op gabber. Wij gooien eigenlijk nog wat meer in de mixer. Ik vind ze briljant, en ze waren zeker een van de pioniers op dit gebied. Er zijn weinig bands in dit gebied die daadwerkelijk twee erg verschillende soorten muziek durven te mengen. Maar bij elke nieuwe band wordt het gat tussen de stromingen kleiner, en durft men het aan om wat nieuws er bij te doen. Ik vind het een erg gave ontwikkeling.

Toen jullie hun albums voor het eerst hoorde, had je toen al iets van "dit moet ik ook proberen"?

Sid: wel een beetje, maar toen zat ik zelf ook al in dat circuit en had dus ook wel al wat meer gehoord. Maar zoals ik zei, ze zijn zeker pioniers en hebben ervoor gezorgd dat meer mensen deze stap durven wagen.

Rob: ik vind ATR ook geweldig, maar zoals Sid ook al zegt, toen waren we zelf ook al in dit circuit bezig. Ik gebruikte toen ook al metal samples, waardoor voor mij de kloof niet zo groot was. En op den duur maken de Slayer samples plaats voor eigen gitaren, en waar anderen een stukje film samplen gebruikte ik altijd al m'n eigen stem. Zo schreef ik m'n nummers, en leek het meer op een echte band. Nee, het was eigenlijk gewoon een band.

Bespeel je zelf ook instrumenten?

Niet goed. Ik pingel een beetje op gitaar en basgitaar, maar ik zou mezelf geen gitarist noemen. Daar heb ik Scott voor meegenomen. Als ik een melodie bedenk, dan weet Scott hoe het gespeeld moet worden.

Met Scott, Sid, Kurtis en ook nog Billy Graziadei van Biohazard sta je op Sensation Black. Hoeveel speeltijd krijgen jullie?

Ik geloof dat we iets van 30 minuten hebben. Niet zo heel veel, want we zijn iets compleet anders dan de andere acts. Dat is allemaal jumpstyle en hardstyle. Daar komt geen gitaar bij kijken hahaha. We gaan ze even goed laten schrikken.

Hoe denk je dat het publiek gaat reageren? Behalve schrikken.

Ze zullen zeker reageren. Hoe, dat weet ik nog niet. Het kan alle kanten op.

Verwacht je dat men gaat dansen, of moshen?

Ik denk dat er mensen gaan moshen, en dat zijn dan de mensen die begrijpen wat er aan de hand is. Dan heb je waarschijnlijk nog een groep die het tot zich gaat nemen, maar niet weet hoe te reageren en daarom op afstand staat te kijken. En dan zijn er nog de mensen die iets hebben van "fuck, ik kom hier om m'n gabber-dansje te doen. Rot toch op." We zullen wel zien wat men gaat doen. Maar toen ik Ecstacy You Got What I Need uitbracht snapte men in eerste instantie ook niet wat men er mee moest. Een maand later stond het nummer wel mooi op nummer 1. Dus we zullen wel zien of men er iets van begrijpt.

Je doet geen normale DJ set daar?

Dat heeft Duncan [Stutterheim, Sensation organisator] wel gevraagd, maar ik heb 'm gezegd dat ik live wilde spelen, met m'n vrienden. Om wat speciaals te doen.

Heb je hem moeten overhalen dat dit wel zou passen op zoiets als Sensation Black?

Nee, Duncan is zelf erg openminded, en wil graag wat nieuws proberen. En hij wil het publiek ook shockeren. Hij durft risico's te nemen. Zonder dat zou hij denk ik nooit zo ver gekomen zijn. En als je het over de duvel hebt...

Op dat moment schuift ID&T oprichter Duncan Stutterheim bij aan de tafel, maar het gesprek met Rob gaat nog even door.

Wat doe jij nu bij de optredens. Alleen de zang?

Ja. De andere jongens hebben hun instrumenten, en ik heb de microfoon.

Is het intensiever dan als DJ?

Ja. Begrijp me niet verkeerd, want als ik DJ speel dan sta ik ook alle kanten op te bewegen en gek te doen, en giert de adrenaline ook door m'n aderen en ben ik ook doodop na afloop. Maar waar het toch op neerkomt is dat ik dan platen van anderen sta te draaien. Als we met deze band op het podium staan sta ik met soms wel zeven anderen de muziek echt zelf te maken. Live, op dat moment. Daar kan echt niks tegenop.

Ga je nog meer live spelen met deze band?

Ik hoop het wel, maar het is erg lastig. Ik heb een vrij volle agenda als gabber-DJ, en de andere jongens hebben ook hun eigen bands. Daardoor is het lastig om live te spelen. We zijn het wel van plan, maar we moeten dus zien hoe en wanneer het uitkomt.