Eerst even terug naar vorige zomer. Na ruim twee jaar niet opgetreden te hebben, stonden jullie op Jera Open Air. Was dat de eerste show?

Het was in ieder geval de eerste festivalshow die we in twee en een half jaar gespeeld hebben.

Hoe was het voor jou om na zo'n lange tijd weer op het podium te staan?

Het was heel bijzonder. En dan vooral in positieve zin. We hadden elkaar heel weinig gezien en hebben heel weinig kunnen repeteren. We zijn natuurlijk heel veel geïsoleerd geweest. Ik vond het heel erg spannend, want ik wist niet of er überhaupt wel mensen zouden zijn. We speelden om 1 uur ofzo. We hadden al zo lang niet veel gedaan, is het toch spannend of men je nog kent. Maar de tent stond vol en mensen gingen helemaal los. De energie die daar dan weer van terug kwam en ook eruit mocht, was fantastisch. Ik vond het op sommige momenten eigenlijk iets te veel. Dat kwam voor mij door de drukte. Ik moest wel weer wennen aan zoveel mensen. Iedereen wil dan met je praten en op de foto. Je kent daar iedereen en komt zoveel bekenden tegen, wat gewoon ook heel erg mooi was, maar ik vond het wel een beetje te veel op bepaalde momenten. Maar het was wel geweldig om weer terug te zijn. Dan kom je erachter dat je dat echt nodig hebt en dat je dat de afgelopen jaren hebt moeten missen.

In die periode waarin er niets te doen was, kwam er ongetwijfeld een moment waarop jullie dachten: nu moeten we toch maar eens aan een album beginnen. Op welk moment besloten jullie om aan nieuw materiaal te beginnen?

Dat was zelfs al in 2019. Eind 2018 kwam ons vorige album uit, 2019 was best een druk jaar en toen hadden we al besloten dat we in 2020 er voor zouden gaan zitten om een nieuw album te maken. We zijn in 2019 al begonnen met wat ideetjes vast te leggen. Hoe stom het ook klinkt, voor ons was 2020 sowieso al gepland om te gaan schrijven. We hebben daardoor niet veel shows hoeven cancellen, want onze focus lag op een nieuw album. Uiteindelijk heeft corona ons twee jaar gegeven om eraan te werken en het uit te brengen.

Ik las dat jullie een paar keer een weekendje weg gegaan zijn om te schrijven.

We kunnen allemaal heel goed afzonderlijk werken en we repeteren normaal ook niet elke week als we niet veel live spelen. Iedereen schreef thuis zelf. Aangezien we alles zelf hebben opgenomen, was er de mogelijkheid om alles zoveel mogelijk zelf te doen. Maar we merkten dat we elkaar toch nodig hebben om het een geheel te maken en elkaar te motiveren om het schrijfproces door te zetten. Dat vond ik zelf heel erg lastig de afgelopen twee jaar. Om gemotiveerd te blijven in het opnameproces.

Teksten schrijven ging wel lekker?

Dat hebben we met zijn allen gedaan. Onder meer in zo'n weekendje in België hebben we heel veel teksten met elkaar geschreven en zanglijnen bedacht. We hebben zelfs wat dingen daar opgenomen. Ik heb samen met bassist Jurgen de afgelopen twee jaar alle zang opgenomen. Nou ja, in 2020 niet want toen hadden we van die strenge lockdowns. Dus we hebben het ook veel moeten uitstellen. Maar we hebben daardoor ook meer tijd gekregen om pre-productie te doen. Ook voor de zang, bijvoorbeeld. Als we dan een weekend weg waren met z'n allen, gingen we ook alles beluisteren wat er gaaf is en wat er wellicht vetter kan.

Jullie hebben dus echt de tijd genomen om alles goed te krijgen.

Ik denk dat we voor Crown de meeste tijd genomen hebben om het album te brengen tot wat het is.

Jullie hebben dus alles zelf gedaan?

Het meeste wel. We hebben alles zelf opgenomen en laten mixen en masteren door Jeff Dunne.

Jij klinkt gevarieerder dan voorheen.

We hebben nu een veel langere periode gehad om over dit album te mogen doen. Ik denk dat dat voor mijn zang heeft geholpen dat ik alle nummers in de pre-productie al heb opgenomen. Bij de albums hiervoor deed ik dat niet. Daar hadden we de nummers geschreven, waarbij ik de zanglijnen alleen geneuried heb, om te weten hoe de melodie loopt. Maar die hebben we dus pas in de studio voor het eerst opgenomen. Nu hadden we in de oefenruimte al een keer opgenomen. Niet perfect natuurlijk, maar daar hebben we ook veel geprobeerd. Voorheen had ik niet veel tijd om daarmee te experimenteren. Doordat ik nu vaker de nummers kon terughoren, kon ik beter uitvinden wat wel en wat niet bij een nummer past. Dan kun je beter bedenken wat voor zang je wilt gebruiken. Bij sommige stukken wil je dan bijvoorbeeld echt die hele vieze, hoge screams doen en op andere plekken het laag laten. In dat opzicht is er veel meer geëxperimenteerd. Ik weet ook zeker dat er nog meer stemmetjes zijn die ik nog moet ontdekken. Bij de volgende plaat komen die misschien tevoorschijn.

Denk je dat je ooit cleane zang gaat doen?

Ik denk met For I Am King niet. Misschien met een ander project.

Kan je clean zingen? Dat is ook niet voor iedereen weggelegd, namelijk.

Ik denk wel dat ik dat kan, alleen weet ik niet of dat bij For I Am King nodig is. De behoefte is er vanuit ons in ieder geval niet geweest. Op Liars hoor je in het refrein een klein beetje cleane zang, als je heel goed luistert. Het is in ieder geval niet heel duidelijk, maar het zit er wel in. Op die manier is het misschien wel een optie, want de gitaristen spelen heel melodieuze lijnen en om die te versterken zou cleane zang misschien wel goed passen. Maar aan de andere kant vind ik ook dat het niet hoeft. Nu in ieder geval niet. De volgende plaat misschien ook niet, die daarna wellicht.

Je moet het niet doen om het te doen. Het moet natuurlijk wel passen binnen de muziek, binnen For I Am King.

Precies. Ik doe de dingen die vanuit mijn hart komen. Waar ik echt honderd procent achter sta. Anders ga ik het niet doen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je vanuit de band op den duur de keuze maakt om het wel te doen, om wat nieuws te introduceren. Bijvoorbeeld Parkway Drive heeft dat ook gedaan. Die band heeft de keuze gemaakt om niet constant te schreeuwen. Dat vonden sommige fans heel vet, anderen totaal niet. Ik vind, als het goed voelt en het past in de muziek, moet je het doen. Wij als mensen veranderen ook elk jaar, elke maand, elke week. Waarom zou je muziekstijl dat niet mogen? Je moet het niet doen omdat anderen het zeggen, of omdat je groter wil worden. Het moet vanuit jezelf komen.

Wisten jullie al voordat jullie aan het album begonnen dat drummer Jaap [Relou] de band ging verlaten?

Ja. Ik weet niet meer precies wanneer hij het ons vertelde, maar er kwam wel een moment dat hij de keuze heeft gemaakt om voor zijn eigen bedrijf te gaan. Daar was hij altijd al veel mee bezig, maar hij kwam op het punt dat het niet meer samen ging met het drummen in For I Am King. Hij was te veel tijd kwijt met het repeteren. Alle tijd die hij in de band stak, kon hij niet in zijn eigen bedrijf steken. Toen hij dat aangaf, snapten we zijn beslissing. Zijn bedrijf is ook heel belangrijk voor hem, dus dan vonden we ook dat hij daar voor moest gaan. In 2019 hadden we een heel druk jaar waarin hij veel weekenden weg was en ook werkdagen. Hij voorspelde toen al dat hij in 2020 niet meer zoveel tijd in de band zou kunnen steken. Niet wetende dat in dat jaar de hele bedoening stil zou gaan liggen. Dat is dan wel weer een verrassing geweest voor iedereen. Onze nieuwe drummer Ivo maakte in 2020 de overstap, met de gedachte dat we dat jaar helemaal los zouden gaan.

Zijn band Izegrim zou gaan stoppen en hij kon dus bij jullie aan de slag. Maar hoe snel nadat Jaap zei dat hij ging stoppen, kwam Ivo in beeld als mogelijke opvolger?

Best wel snel. We hebben altijd wel fijn contact met hem gehad. Hij droeg altijd al een For I Am King-shirt bij Izegrim. Ik geloof dat Jaap hem wel eens een bericht gestuurd heeft van "Gast, moet je niet eens een nieuwe hebben, want je hebt hem al zo lang?" Het voelde wel alsof het allemaal klopte, dat hij bij For I Am King kwam. Hij had er tijd voor en we wisten dat hij zo kon invallen. Het materiaal dat wij schrijven kan hij sowieso drummen. Toen hij bij de band kwam, gingen we net die lockdownperiodes in. In de beginperiode wil je elkaar beter leren kennen en met elkaar optreden. Dat kon dus niet makkelijk. De afgelopen twee jaar hebben we maar vijf of zes shows met hem gespeeld. Dat is natuurlijk veel te weinig, als je kijkt hoe lang hij eigenlijk bij de band zit. In die lockdowns hebben we wel afgesproken dat we elke week met z'n allen bij elkaar zouden komen om elkaar te leren kennen.

Dan door naar het thema van de plaat. Volgens het persbericht gaat voorganger I over macht en is dat doorgezet op Crown.

De rode draad van I is echt "ik" en dat thema wilden we wel een beetje doortrekken naar het nieuwe album. Op de vorige plaat staat de koning echt on de voorgrond en nu is het tijd om meer aan te geven wat een koning eigenlijk is. Wat we met deze plaat gedaan hebben, is de koning het hoofdthema maken. Maar dat kan elk soort koning zijn. De koning van het volk, de koning van het gezin, de koning van wat dan ook.

Welk nummer heeft voor jou de gaafste tekst?

Toen we de nieuwe plaat gingen schrijven, was Disciples de eerste song die we geschreven hebben. Dat was voor mij de transitie van I naar de nieuwe plaat. Iedereen die de tekst leest mag er zelf uithalen waar hij of zij denkt dat het over gaat. Maar ik vind Disciples een nummer dat het eerste album Daemons en I samenbrengt en een nieuwe tijd voor For I Am King introduceert. De teksten van Disciples kunnen alle kanten op. Bij sommige nummers is het heel duidelijk waar het over gaat. Bijvoorbeeld Bloodlines. Die heeft Jurgen geschreven en gaat over zijn rol als vader in een gezin. Ondanks dat het gezin je veel moois brengt, geeft het ook veel verantwoordelijkheid.

In Disciples heb je mooi de bandnaam verwerkt.

Ja, gaaf he? Het lijkt me zo vet als het publiek dat meezingt. Het lijkt me wel bij de band passen. Ik wilde altijd al een keer de bandnaam in een van de nummers hebben. Met de tekst van Disciples was het alsof het zo had moeten zijn. We hebben er bewust voor gekozen om dat nummer aan het einde te zetten, zodat het album eindigt met "hail the king, For I am king."

In Pariah hoor ik een tweede stem.

Dat klopt. Dat is John Henry van Darkest Hour. Dat is al heel lang een van mijn favoriete bands, maar ook Wouter en Jurgen vinden die band te gek. Elke keer dat Darkest Hour in Nederland speelt, zijn we geweest en we hebben de mannen diverse keren gesproken. Het waren altijd chille gasten en leuke gesprekken. Een keer in Patronaat in Haarlem zei ik dat het me zo leuk leek als hij op ons album zou meedoen. Hij wilde dat wel, maar ze waren altijd op tour. Dus destijds is het niet gelukt want eind 2018 kwam ons tweede album uit. Begin 2020 waren Wouter en ik bij hun show in Den Bosch geweest; ze hadden ons uitgenodigd. Toen zei ik tegen John dat we met een nieuwe plaat begonnen en dat hij deze keer echt wel mee moest doen. Kort daarna brak er een tijd aan waarin iedereen thuis achter zijn laptop zat en niet de wereld rond kon op tour. Ik heb hem weer een berichtje gestuurd en hebben we een Skype-meeting gehad. We hebben twee nummers opgestuurd waarvan wij dachten dat zijn stem er wel bij zou passen. Dat waren Pariah en Sinners. Hem leek die eerste wel vet, dus ik heb een verdeling gemaakt van hoe we de zang zouden doen. Dat leek hem ook wel wat dus uiteindelijk heeft hij zijn stukken opgenomen. We hebben er ook aan zitten denken om die als single uit te brengen met videoclip, maar dat is natuurlijk wat lastiger om voor elkaar te krijgen.

Dan moeten jullie toch eens samen touren.

Die stond wel op de planning, maar is uiteindelijk niet doorgegaan. Hij is nog een keer verzet, maar ook die nieuwe datums bleken niet haalbaar en is de tour helemaal afgelast. Ik hoop dat het in de toekomst wel een keer gaat gebeuren. Met hen door Amerika zou helemaal vet zijn.

Het album is wel wat aan de korte kant. Hij duurt maar iets meer dan een half uur.

Over hoe lang we een plaat willen hebben, zijn de meningen binnen de band wel een beetje verdeeld. Ik vind hem wel goed zo. Ik vind het wel fijn om te horen dat hij te kort is, dan dat iemand juist zegt dat hij te lang is. Maar ik snap het wel. Ik hoor het wel vaker.

De nummers zelf vind ik wel precies lang genoeg. Er zit niets in wat overbodig is. Maar er had van mij wel een nummer meer op gemogen. Nu past het echter precies op een lp, denk ik.

Dat klopt. Dan is de verdeling precies goed. We hadden wel nog een paar nummers om erop te zetten, maar we hebben bewust gekozen om dat niet te doen.

Zijn die wel helemaal af?

Ze zijn opgenomen en wellicht dat we die na het album ooit nog eens op single uitbrengen.

Je hebt naar aanloop van de release veel op Instagram gezet over het Rijksmuseum. Was je daar voor inspiratie voor de teksten?

We hebben daar de nieuwe bandfoto's gemaakt met Tim Tronckoe. Dat was ook precies in een lockdownperiode. We waren aan het nadenken hoe we het album wilden presenteren. Het leek me mooi om het artwork van I door te trekken, maar wel in een andere stijl. Ik vind geschilderde hoezen altijd prachtig. Het idee voor het album hadden we en daarna gingen we brainstormen over wat een mooie locatie zou zijn voor de foto's. Wat zou passen bij het album, dat toen overigens nog geen echte titel had. Executioner was de werktitel tijdens het schrijven, maar dat is het niet geworden. Het komt wel terug in het artwork binnenin het album, dus die titel is niet helemaal verdwenen.

Ik heb toen voor die foto's contact gezocht met het Rijksmuseum. Ik dacht: als ze ooit zoiets goedkeuren is het wel nu, want nu is toch alles dicht. Nu lopen er geen bezoekers. Uiteindelijk heeft het nog best lang geduurd voordat we toestemming kregen. We hebben ze gemaild en degene die de mail opende is een metalfan. Hij vond het heel erg tof dat een metalband het Rijksmuseum benadert om die aanvraag te doen. Dat was nog nooit eerder gebeurd. Maar er waren wel wat bedenkingen, want de combinatie metal en het Rijksmuseum ligt niet voor de hand. Maar hij vond het wel een vet idee om de twee werelden samen te laten komen. We hebben uiteindelijk die photoshoot daar gedaan. Dat was super, prachtig, magisch! Een leeg museum, helemaal voor onszelf. Dat was een ervaring die ik nooit zal vergeten. We hebben het nog een keer mogen doen, want de schilder van de hoes van Crown - Timothy English - heeft die daar geschilderd, na sluitingstijd.

Het album komt weer op vinyl uit.

Op drie verschillende kleuren: pastelroze, pastelblauw en met confettistipjes.

Niet eens op zwart vinyl?

Nee, misschien in de toekomst nog. Of misschien dat Jurgen hem stiekem toch heeft besteld. Ik stelde die kleuren voor en hij had zijn bedenkingen. Maar het is zo mooi om babyroze uit de hoes te halen in plaats van zwart. Bij de vorige albums hadden we rood en zwart of goud en zwart. Nu hebben we dus roze, blauw en met stipjes.

Jullie hebben ook nog Running Up That Hill van Kate Bush gecoverd, met Daniël de Jongh als gastzanger.

Dat was een spontane actie. Binnen een paar dagen hebben we die geschreven, opgenomen en bedacht dat we er een videoclip bij wilden opnemen. Die stond niet in de planning van de albumcyclus. Koen kreeg dat idee en had hem geschreven. Wij vonden het wel leuk en dachten: fuck it, we gaan hem gewoon opnemen. Hij past natuurlijk helemaal niet op het album, dus het was ook nooit de bedoeling dat die daarop zou komen. Ik denk dat we die wel een keertje live gaan spelen.

Jullie hebben nu eindelijk weer wat shows staan. Wat kunnen we verwachten?

We hebben de komende weekenden een releasetourtje door heel het land. We gaan veel nieuwe nummers spelen, zoals dat hoort. We hebben Another Now mee bij bijna alle shows. Alleen de show in Amsterdam niet, daar zijn alleen wij. Daar willen we nog wel wat speciaals gaan doen. Maar bij alle shows doen we veel nieuwe nummers en je ziet alleen maar enthousiaste muzikanten die blij zijn weer te spelen.

Wat staat er voor de rest van het jaar nog op de agenda?

We hebben een paar festivals staan, maar het is even afwachten tot het album uit is en dat er dan wat leuke shows of festivals onze kant op komen.