Opener vanavond in Amsterdam is The Raven Age. "Huh? Alweer?" hoor ik je nu denken. De band rondom gitarist George Harris - zoon van Iron Maiden-bassist Steve Harris - stond in 2016 ook al in het voorprogramma. Sindsdien heeft er wel een wisseling in de line-up plaatsgevonden en hebben de mannen twee albums uitgebracht, waarvan het meest recente werk Blood Omen een paar dagen voor de show uitkwam. Er is dus genoeg anders. Van de nieuwe plaat komen onder meer Parasite en Forgive & Forget voorbij, terwijl van het vorige album Conspiracy songs als Fleur De Lis en Grave Of The Fireflies gespeeld worden. De nummers zijn echter niet altijd even pakkend, waardoor de mannen moeite moeten doen om het publiek voor zich te winnen. Al met al lukt het redelijk om de zaal op te warmen.

Zodra de eerste tonen van Doctor, Doctor van U.F.O. door de speakers klinken, weten de fans dat het nu pas echt gaat beginnen. De intro van Caught Somewhere In Time mag dan wellicht niet live gespeeld zijn, zodra die voorbij is rennen de mannen van Iron Maiden het podium op en is de show echt onderweg. Het decor is futuristisch, zoals we kennen van Somewhere In Time. Voor het eerst heeft Iron Maiden ook twee videoschermen achter het podium, waarop we Eddie uit 1986 en Eddie uit 2021 zien. Deze schermen hangen naast de traditionele backdrops die bij elk nummer verwisseld worden. Frontman Bruce Dickinson draagt een futuristische zonnebril en een lange jas, alsof hij uit de film Blade Runner is weggelopen. Al snel is duidelijk dat de bijna 65-jarige zanger weer goed bij stem is.

De band trapt af met twee klassiekers die we al jaren niet live gehoord hebben, om daarna aan nieuw werk te beginnen. Writing On The Wall werd vorige tour ook al gespeeld, maar deze keer krijgen we direct daarna ook nog Days Of Future Past en The Time Machine. Iets later komt ook nog het gezapige Death Of The Celts langs, dat pas aan het einde op wat respons van het publiek kan rekenen. Eddie maakt zijn opwachting tijdens Heaven Can Wait, waarin hij tijdens de gitaarsolo het duel aangaat met Bruce, die hem beschiet vanaf de zijkant van het podium. Helaas mogen er deze keer geen fans meezingen op het podium, zoals in het verleden wel altijd gedaan werd. Daarna volgt waar fans al 37 jaar op wachten: Alexander The Great. Het is een van de weinige songs die de band tot dusver nooit live had gespeeld. De uitvoering stelt vanavond gelukkig niet teleur, met solo's over en weer en een zanger in uitstekende vorm.

Want in vorm is Bruce zeker. Sterker nog, hij rent ook weer meer over het podium dan vorig jaar, toen duidelijk zichtbaar was dat hij het rustiger aan moest doen na een heupoperatie. Veel springen is er echter nog niet bij. Wel klinkt hij nóg beter dan tijdens de vorige tournee en toont hij zijn indrukwekkende uithoudingsvermogen met de laatste noot van Alexander The Great. Maar ook zijn makkers hebben er vanavond zin in. Het gitaristentrio heeft de grootste lol en bassist Steve Harris zingt alles weer woord voor woord mee terwijl hij elke hoek van het podium verkent. Die vent is ook niet te stoppen. De avond ervoor speelde hij nog een show met zijn andere band British Lion en een dag later rent hij negentig minuten op een voetbalveld in Brabant achter een bal aan.

Omdat de show van vanavond hevig leunt op twee albums, is er weinig ruimte voor ander materiaal. Toch zijn The Prisoner en Can I Play With Madness na enkele jaren van afwezigheid terug op de setlist. De meezinger Fear Of The Dark is echter ongeveer nooit weggeweest sinds 1992. Natuurlijk wordt de show afgesloten met lijflied Iron Maiden. Tijdens dit laatste nummer verschijnt Eddie zoals altijd immens groot achter drummer Nicko McBrain. Deze keer zoals op de hoes van Senjutsu. Nieuw is echter dat hij tijdens de gitaarsolo ook het podium op komt lopen, eveneens geheel uitgedost als samurai.

De avond is na het zien van Eddie natuurlijk nog niet afgelopen, want er volgt een toegift. Deze wordt afgetrapt met een van de beste Maiden-songs van de laatste tien jaar: Hell On Earth. Hierbij wordt het podium veelvuldig in vuur en vlam gezet terwijl de ene gitaarsolo na de andere volgt. Alsof het nog niet heet genoeg geworden is, komt de band daarna met The Trooper, een nummer dat niet mag ontbreken bij een Iron Maiden-show. De avond eindigt met een wijze boodschap: "Don't waste your time always searching for those wasted years." De fans kunnen voldaan naar huis.

Setlist Iron Maiden:
1. Caught Somewhere In Time
2. Stranger In A Strange Land
3. The Writing On The Wall
4. Days Of Future Past
5. The Time Machine
6. The Prisoner
7. Death Of The Celts
8. Can I Play With Madness
9. Heaven Can Wait
10. Alexander The Great
11. Fear Of The Dark
12. Iron Maiden

Toegift:
13. Hell On Earth
14. The Trooper
15. Wasted Years

Setlist The Raven Age:
1. Parasite
2. Nostradamus
3. Forgive & Forget
4. Tears of Stone
5. Seventh Heaven
6. Angel In Disgrace
7. Grave Pf The Fireflies
8. Serpents Tongue
9. Fleur De Lis

Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina!