Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Jaar van release: 2015
Label: Nuclear Blast Records
Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Power metal: veel gedraaid door tijdelijke en oppervlakkige metalbeluisteraars, maar vaak door diehard metalheads verafschuwd en verguisd. Binnen dit subgenre gebeurt dan ook weinig nieuws, laat staan wat spannends. Blind Guardian is een belangrijke uitzondering. De Duitse barden zorgen op hun albums altijd weer voor vernieuwing. A Night At The Opera (2002) is progressief en bombastisch, A Twist In The Myth (2006) pakkend en popachtig. De laatste plaat, At The Edge Of Time (2010; de band heeft iets met grootse, maar nogal holle albumtitels) is gevarieerd, met gewaagde symfonische uitstapjes.

Toch ook kritiek: de ene keer is de productie te overweldigend, de andere keer zijn nummers te lang, te kort, of nogal zielloos. At The Edge Of Time is afwisselend, maar het is wel hoorbaar dat de passie van Blind Guardian in de lange symfonische opener en afsluiter van dat album ligt, en niet in de ietwat plichtmatige harde nummers daartussenin. In zijn geheel genomen is die plaat een stap in de goede richting, maar net als zijn voorganger geen nieuwe klassieker. Nu is er na bijna vijf jaar het nieuwe album Beyond The Red Mirror. Zal Blind Guardian weer dezelfde soort kritiek krijgen?

Laten we de balans opmaken. Beyond The Red Mirror is een conceptplaat. Een voortzetting van de thematiek van een aantal nummers op Blind Guardians doorbraakalbum Imaginations From The Other Side (1995). Een niet heel helder weergegeven verhaal over een man die de deur naar een parallelle wereld heeft gevonden, maar niet durft die ingang door te gaan. Met grote gevolgen voor beide werelden. Ondanks de vaagheid rond het concept komt de sfeer in de composities uitermate goed naar voren, mede dankzij de knisperende productie. Wat meteen opvalt, zijn de grote aantallen relatief lange nummers en de afwezigheid van ballades en folkachtige liedjes. Op de laatste twee platen vond ik dit soort composities geforceerd en zielloos aanvoelen. Deze ergernis is er nu niet. Alle nummers op de plaat zijn verschillende avontuurtjes binnen een vastomlijnde wereld.

Opener The Ninth Wave zet de stemming met spannende elektronische ritmes. Bijna industrial, maar ook typisch Blind Guardian dankzij de herkenbare melodieën. Het daaropvolgende Twilight Of The Gods is de al eerder uitgebrachte single, die nogal wat kritiek kreeg. Geen zorgen: dit is het minste nummer van het album. Het daaropvolgende Prophecies is gelukkig stukken pakkender, maar wint geen originaliteitsprijs. Het langere At The Edge Of Time is een van de hoogtepunten van het album. Hier komt er een orkest bij en worden we getrakteerd op spannende marcheertempo’s en gepassioneerde hoge zang van Hansi Kürsch. Een heel ongewoon nummer, dat steeds maar blijft opbouwen naar een hoogtepunt. Blind Guardian heeft nooit eerder zoiets gedaan. Daarna is Ashes Of Eternity weer lekker kort, uitdagend en fel. De volgorde van de nummers geven het album veel afwisseling, zonder te vaak tussen stijlen te schakelen, zoals op het voorgaande album.

Het harde en snelle The Holy Grail is ook een hoogtepunt. Bijna een terugkeer naar de speed metal van vroeger, maar met een modern laklaagje en een typische fantasysfeer. Sowieso is deze tweede helft van het album ontzettend sterk. Dat laat The Throne ook horen. Een grandioze compositie, gedreven door het orkest en de wanhopige zanglijnen van Hansi. Daarna is Sacred Mind weer een snoeihard nummer, met duistere zang in de coupletten en een progressief en pakkend refrein. Nog meer dan in andere composities komen André Olbrichs gitaarkunsten hier goed naar voren. Hij laat zijn ronde solo’s altijd in dienst staan van het nummer. Het zijn instrumentale samenvattingen van de composities als geheel. Vlak voor het einde worden we toch nog getrakteerd op een ballade: Miracle Machine. Een hele korte, in de Queen-achtige pianostijl van oudere nummers als The Eldar en The Black Chamber. Het nummer is een smaakvolle rustpauze, voordat we door de bombast van afsluiter Grand Parade overrompeld worden. Een epische compositie met natuurlijk weer een orkest. Ondanks de duisternis van het concept van het album een heel aanstekelijk en hoopgevend nummer, waardoor we na het luisteren van Beyond The Red Mirror met een opbeurend gevoel worden achtergelaten.

Als we terugkijken, valt de grote rol van het orkest op. De vorige plaat At The Edge Of Time had twee lange nummers met orkest. Nu zijn het vier lange nummers. Vernuftige, pompeuze composities die geen moment vervelen. Wat betreft sfeer en kwaliteit doen ze niet onder aan de muziek van gerenommeerde fantasyfilms. Dat is niet alleen te danken aan de toevoeging van het orkest. In de zang van Hansi en in het instrumentale spel van de andere bandleden is uitermate veel passie te horen. Ook tijdens bijvoorbeeld The Holy Grail en Sacred Mind, terwijl dit soort harde nummers op het vorige album een beetje zielloos aanvoelen. Nu niets van dat alles. Het klinkt alsof de bandleden tijdens het opnemen van Beyond The Red Mirror uitermate goed wisten waar ze naar toe wilden en daarvoor helemaal zijn gegaan.

Het geluid van Blind Guardian is met dit tiende studioalbum nog progressiever geworden. Dat zit hem niet alleen in de grote aanwezigheid van het orkest, maar ook in de ongewone omschakelingen in de niet-orkestrale nummers. Je wordt tijdens het beluisteren voortdurend op het verkeerde been gezet, zonder geïrriteerd te raken, maar juist geïntrigeerd. Ondanks de vooruitstrevendheid is het album bijzonder toegankelijk. Niet in de laatste plaats dankzij de productie. De gitaren zijn lager gestemd dan normaal, maar het geluid is niet overdonderend, zoals op de meeste moderne metalplaten. De productie is nogal kaal. Een uitgekleed geluid, waarin de verschillende instrumenten (zowel elektrische als akoestische) evenveel aandacht krijgen en geen extra ondersteuning nodig hebben. Dat leidt tot niet-vermoeiende luisterbeurten, waarbij je wel voortdurend op het puntje van je stoel zit.

Beyond The Red Mirror is een waar meesterwerk en een klassieker in spe. Veel gewaagder en passievoller dan zijn twee voorgangers. Blind Guardian is nog ambitieuzer dan normaal en bereid om risico’s te nemen. Nieuwe gebieden worden verkend, zonder dat dit ten koste gaat van de toegankelijkheid. Een band die niet stil staat, maar nog steeds vooruitgaat, en voor nieuwe powermetalbands een inspiratiebron blijft. Deze nieuwe telg is het beste album van de band sinds A Night At The Opera, en qua luisterervaring lang niet zo vermoeiend als die plaat uit 2002. Haal hem in huis, powermetalfan of niet.

Tracklist:
1. The Ninth Wave
2. Twilight Of The Gods
3. Prophecies
4. At The Edge Of Time
5. Ashes Of Eternity
6. The Holy Grail
7. The Throne
8. Sacred Mind
9. Miracle Machine
10. Grand Parade

Score: 95 / 100

Reviewer: Kees
Toegevoegd: 20 januari 2015

Meer Blind Guardian:

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Metal Meepy op 20-01-2015 om 14:21u

Goeie review, en dat belooft veel. Nu ben ik absoluut geen power metalfan (dat mag inmiddels bekend zijn), maar ik beloof hierbij alvast plechtig dat ik deze plaat tenminste 10x van voor naar achter zal beluisteren. Ik moet en zal begrijpen waarom deze plaat straks bovenaan de metalfan jaarlijst staat. Als het me met deze plaat niet lukt, dan lukt het vast nooit meer... :)

Wel alvast een vraag: in wiens voordeel is de 'strijd' met Orden Ogan beslecht, volgens jullie?

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Kees op 20-01-2015 om 14:29u
Score: 95 / 100

Hoi Metal Meepy! Bedankt voor het compliment en fijn om te lezen dat je zo enthousiast bent.


Antwoord op je vraag: dankzij de mooie, aanstekelijke recensie van collega Lennert ben ik de plaat van Orden Ogan gaan luisteren. Erg toegankelijke muziek, maar in vergelijking met deze plaat van Blind Guardian nogal zielloos en onorigineel. Ik mis de passie en eigenzinnigheid die ik in het album hierboven wel hoor. Daar maken mindere (maar wel populairdere) powermetalgoden als Nightwish en Sabaton zich ook schuldig aan.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Jos op 20-01-2015 om 14:41u

Hele goede review inderdaad, voor mij extra omdat de mening van de reviewer erg overeenkomt met die van mij, en bij de worden: "Deze nieuwe telg is het beste album van de band sinds A Night At The Opera" wordt ik heel erg enthousiast. Ik vond de laatste twee platen ook beduidend minder dan het voorgaande werk. Nu kan ik echt niet wachten todat ik hem heb.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Metal Meepy op 20-01-2015 om 14:45u

Aha, mijn eerste indruk op basis van de flarden die ik heb kunnen vinden waren inderdaad ook al zo. Deze plaat lijkt me echt van een heel ander kaliber dan die van Orden Ogan. Maar goed, ik moet 'm eerst nog in z'n geheel zien op te duikelen. Later meer...

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Mathijn op 20-01-2015 om 15:06u

Krijgt in de Aardschok maar 75 of zo, dacht ik. Ik zal het eens opzoeken.Benieuwd waarom zo veel lager.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Een Metalfan op 20-01-2015 om 15:56u

Fantastische plaat. Heb hem nu iets van 10 keer voluit gedraaid hij zit bomvol hoogtepunten voor mij. Eerste luistersessie was wel even wennen (het is wel een beetje een groeiplaat), maar ik ben verslaafd. Ook gevarieerd, bij geen enkel lied heb ik het gevoel dat het een rehash is van een andere. En ze innoveren weer genoeg hier, dit album heeft een eigen smoel. Mix/mastering had wel een stuk beter kunnen zijn, maar na wat gewenning doet het niets af van de nummers zelf.

Ik heb de earbook versie in bestelling staan en verheug me op de twee andere tracks.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Lennert op 20-01-2015 om 15:58u

Hey Metal Meepy, ik vind ze persoonlijk even sterk ;) Compleet ander kaliber inderdaad, Blind Guardian is zeker progressiever en anders dan Orden Ogan, maar op een ander vlak hebben ze mij beiden heel erg geraakt. Ik sta echter ook compleet achter Kees' recensie van dit album!

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Henk op 20-01-2015 om 18:17u

Ik heb nooit gesnapt dat die band zo groot is geworden. Saaie meuk. Maar ieder z'n eigen ding.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van De Groenteboer op 20-01-2015 om 20:37u

Kan niet wachten om dit album te luisteren. Dit is een goede maand voor (power)metal met 2 top albums. Hopelijk gaat het hele jaar zo worden. :)

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Casper op 20-01-2015 om 21:57u

Zowieso kan dit best wel eens een goed jaar worden voor het genre. Deze maand Blind Guardian, Angra en Orden Ogan elk met een goede plaat (in het geval van BG zelfs uitstekend). Onder het kopje cheesy PM is er ook nog Battlebeast en Serious Black deze maand, welke in hun type ook goed zijn. En dit jaar zowieso not Kamelot en Nightwish, waar ik veel van verwacht.

(en voor de prog liefhebber in mij tevens Arjen Lucassen, Dream Theater, Symphony X en wellicht Seventh Wonder).

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Jos op 21-01-2015 om 07:52u
Score: 80 / 100

En het duitse Scanner brengt deze maand ook nog een comebackplaat uit.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van De pomper op 21-01-2015 om 18:32u
Score: 90 / 100

Bij de aardschok zijn ze al langer de weg kwijt.
Uitstekende HEAVY METAL platen komen niet boven de 75 uit en rotrommel als danko jones wordt CD van de maand.

Iig prima review voor een uitstekend album.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Metal Meepy op 21-01-2015 om 21:28u

Aardschok heeft het eens gepresteerd dezelfde plaat, eerst uitgebracht in eigen beheer, 60 punten te geven, en een jaar later, uitgebracht op een groot label, 85 punten. Los van de punten gingen die reviews ook van zwaar negatief naar lyrisch. Uit niets bleek dat ze de 2e keer doorhadden dat deze bij hen al eens was gepasseerd. Ik heb bar weinig aan dat blad, en dit soort gevalletjes geeft te denken...

On topic: hoewel YouTube mij steeds dwars zit, is hetgeen ik van BG nu heb gehoord inderdaad behoorlijk goed. Ok, die zwaar symfonische saus hoort bij het genre, en bevalt mij minder, maar de songwriting is m.i. vrij sterk - en flink beter dan Orden Ogan. En die Grand Parade is gewoon echt een goed nummer. Haha, mogelijk zelfs de beste plaat van het jaar tot nu toe, maar dat zal voor mij vast nog wel veranderen... :)

Ik luister nog even verder...

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Metal Meepy op 24-01-2015 om 18:13u
Score: 71 / 100

Ok, ik heb m'n best gedaan, en me aan m'n woord gehouden. Heb zelfs de limited deluxe edition meerdere malen geluisterd, met de extra bonus track "Distant Memories".

Ik heb geprobeerd door de symphonische laag heen te luisteren, en ook de wat zalvige achtergrond vocalen te negeren. Op basis daarvan kan ik alleen maar zeggen dat ik dit echt niet fenomenaal vind. Ok, er staan wat mij betreft twee geweldige nummers tussen, die ik echt van begin tot eind top vind, en dat zijn "Grand Parade" en (hoe vreemd) "Distant Memories. Die bonus track vind ik zelfs het beste nummer; het heeft een hele mooie, en niet voor de hand liggende, melodielijn. De meeste andere nummers zijn voor mij niet bijzonder genoeg, en komen alleen op momenten op het niveau van die andere nummers (met name het tweede deel van The Throne). Ook de riffs zijn m.i. niet van dien aard dat daar het woord 'fenomenaal' bij hoort.

Bij Miracle Machine weet ik zeker dat ik het algehele effectbejag op deze manier gewoon niet geweldig vind. Hoewel heel andere muziek doet de gezochte bombast me hier heel erg denken aan Act II: The Father of Death van The Protomen. En op die plaat werkt het (voor mij althans) wel.

Ok, ik ben niet voldoende op de hoogte van de toppers in de power metal, maar als dit door de echte fans zo'n beetje het allerbeste wordt gevonden (net als Orden Ogan, dat ik nog 10 punten lager zou geven), dan haak ik hoofdschuddend af. Misschien mis ik het gevoel voor 'fantasy'-achtige kunstuitingen, en beoordeel ik dit te veel op de muziek zelf, en laat ik mij niet 'meevoeren'... dat kan best, maar ik 'hoor' echt de kwaliteit niet.

Voordat iedereen hier weer mijn kop afhakt: ik heb tenminste mijn best gedaan, en echt geprobeerd deze plaat op het gebodene te beoordelen. Dat maakt mij geen hater - ik wilde alle lyrische reviews echt begrijpen, maar dat is maar heel beperkt gelukt. Power metal in deze vorm is nu duidelijk echt een gesloten boek voor mij. Ik vind power metal in de vorm van X Japan (Art of Life) of Atlantean Kodex echt vele malen beter... maar ik weet dat de puristen dat net weer geen power metal noemen...

Ok, op naar de volgende op mijn luisterlijst dan maar...

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Een Metalfan op 25-01-2015 om 12:48u

@metal meepy

Over dat van de aardschok. Kan het niet zo zijn dat de tweede keer de plaat door iemand anders is gerecenseerd?

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Metal Meepy op 25-01-2015 om 15:08u

Ik ben zo naief te denken dat ook bij Aardschok mensen hun huiswerk doen, en minimaal weten _dat_ er sprake is van een re-issue, _en_ dat de eerste versie door iemand van de redactie al van een beoordeling is voorzien. Via een digitaal overzicht dat ook nog eens handig doorzoekbaar is zou dat voor elk redactielid toch te doen moeten zijn?

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Een Metalfan op 26-01-2015 om 09:23u

Lijkt mij wel. Maar elke review is uiteindelijk persoonlijk. Dus de reviewer van die rerelease zal dus compleet op eigen smaak geschreven hebben.

Maar goed back on topic ;-)

Ik heb blind guardian nooit zo hoog zitten. Kan me in veel powermetal vinden maar op de een of andere manier niet echt in deze band. Deze review nodigt mij wel uit om nog eens goed in te duiken. De Orden Ogen plaat doet het wel goed hier

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Mathijn op 29-01-2015 om 22:16u

Ben begonnen m te beluisteren. Heel lekkere plaat. Stijgt met kop en schouders uit boven het het gemiddelde power metal niveau. Ik ben niet zo gek op power metal, maar dit is bijna een genre op zich. Erg goed. Wel meer voor thuis dan live denk ik, op de koptelefoon. Heb ze een keer gezien bij GMM, maar was toen niet onder de indruk.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Lennert op 31-01-2015 om 22:29u

Metal Meepy, ik wilde al bijna zeggen dat je dan waarschijnlijk inderdaad gewoon echt niet naar power metal hoeft te luisteren, maar was toch heel benieuwd naar X-Japan omdat die naam mij niets zegt. In tegenstelling tot Atlantean Kodex (wat ik echt geen power metal zou noemen), is dit op en top power metal, maar de enorme dosis kitsch die ik hier hoor is voor mij echt niet anders dan wat bands als Avantasia, Helloween, Dragonforce en Rhapsody doen.

Interessant om te zien dat het echt allemaal op persoonlijke smaak terecht komt, want ik vind X-Japan echt net een stap te ver gaan qua flowerigheid en luister zoveel liever naar Orden Ogan of Blind Guardian. Tegelijkertijd kan ik me de aantrekkingskracht best voorstellen en klinkt het allemaal ook niet verkeerd, maar wat mij betreft is dit juist het soort power metal die niet-powermetalliefhebbers absoluut tegen zou moeten staan.

Then again, ik heb ook een vriend die alle power metal verschrikkelijk vindt, met uitzondering van Magic Kingdom. En als er een soort band is die alles wat verschrikkelijk aan power metal is belichaamt... :P

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van peter op 05-02-2015 om 18:53u
Score: 30 / 100

ik vindt dit album gewooweg slecht,en een slechte zanger,nee niet kopen deze prul.

Blind Guardian - Beyond The Red Mirror
Reactie van Luc op 13-02-2015 om 08:34u
Score: 90 / 100

Naar mijn mening leunt dit album zeer sterk aan het niveau van Nightfall in Middle-Earth, wat een meesterwerk was. Mijn kwartje is nog niet helemaal gevallen voor alle nummers, maar daar waar het gevallen is ontdek in een weelde aan muzikale genialiteit. Mijn persoonlijke favorieten zijn "the Ninth Wave" (die intro!), "At the Edge of Time" en "the Holy Grail", maar zoals vaak bij Blind Guardian kan dat nog veranderen. De productie vind ik overigens perfect voor dit album. Dat de gitaren gedowntuned zijn deert me niet. Dit is Blind Guardian op zijn best, iets wat ik na de twee vorige albums niet meer verwacht had. Die waren niet slecht, maar ik had het onmiskenbare gevoel dat ze een beetje doelloos geworden waren. Deze CD is zonder meer een nieuw hoogtepunt in hun discografie. Het is fijn om te ontdekken dat de grootmeesters van de power metal het nog altijd kunnen.

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.