Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete rock- of metalsong over een televisieprediker?

Anthrax - Make Me Laugh
Black Label Society - Counterfeit God
Black Sabbath - TV Crimes
Cake - Comfort Eagle
Crosby, Stills, Nash & Young - American Dream
Death - Spiritual Healing
Depeche Mode - Personal Jesus
Dire Straits - Ticket To Heaven
Frank Zappa - Heavenly Bank Account
Genesis - Jesus He Knows Me
Ghost - Jesus He Knows Me
Hooters - Satellite
Insane Clown Posse - Hellelujah
Iron Maiden - Holy Smoke
Joni Mitchell - Tax Free
Marilyn Manson - Personal Jesus
Metallica - Leper Messiah
Oingo Boingo - Insanity
Ozzy Osbourne - Miracle Man
Poison - Something To Believe In
Queensrÿche - Revolution Calling
Slayer - Read Between The Lies
Suicidal Tendencies - Send Me Your Money
Temple Of The Dog - Wooden Jesus
een andere song over een televisieprediker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    22 november:
  • Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • 23 november:
  • Overruled en Defazer
  • Revolution Calling
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 24 november:
  • Dream Theater
  • Ondfdt, Anguish en Ornaris
  • Therapy? en Deux Furieuses
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 27 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Sirenia en Xandria
  • 28 november:
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Orphaned Land, Azteca, Royal Rage, Ring Of Gyges en Strale
  • Sirenia en Xandria
  • Vola, Charlotte Wessels en The Intersphere
  • While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve
Kalender
Vandaag jarig:
  • Christian "Chris" Gruber (Elis) - 47
  • Conny Bloom (Hanoi Rocks) - 55
  • Corey Beaulieu (Trivium) - 41
  • Fabio D'Amore (Pathosray) - 38
  • Luis Goulão (Shadowsphere) - 50
  • Senen "Sen Dog" Reyes (Powerflo) - 59
  • Urmas Alender (Ruja)† - 71
  • Ville Valo (HIM) - 48
Review

Spineshank - Self-Destructive Pattern
Jaar van release: 2003
Label: Roadrunner Records
Spineshank - Self-Destructive Pattern
Na zo'n 3 jaar komt de amerikaanse metalcore band Spineshank met de opvolger van The Height Of Callousness, welke overal hoge ogen gooide. De band had dus een zware taak om met een waardige opvolger te komen. Die opvolger is er nu, in de vorm van Self-Destructive Pattern. Productie was wederom in handen van GGGarth Richardson, die wel vaker goeie platen afgeleverd heeft.

Opener Violent Mood Swings somt eigenlijk al heel het album op: harde stukken worden abrupt afgewisseld met rustige passages, cleane zang verandert zonder waarschuwing in een erg agressieve toon, rustigere, melodieusere nummers als Smothered (waar ook een clip van is, blijkbaar) worden afgewisseld met snelle tracks als Consumed. De melodieuse songs liggen goed in het gehoor, en zijn erg catchy. Wie van het hardere werk houd zal met de brute riffs bijvoorbeeld Falls Apart tevreden zijn.

De songs op Self-Destructive Pattern zitten net als op The Height Of Callousness erg goed in elkaar, en de productie is voortreffelijk. De band is duidelijk gegroeid als songwriters en muzikanten. Toch moet ik zeggen dat dit album me ten opzichte van het vorige iets tegenvalt. Het begint allemaal iets te geroutineerd te klinken. Of was de verwachting te hoog gespannen? Dat zou ook best kunnen. Toch is Self-Destructive Pattern een erg goed album.

Tracklist:
1. Violent Mood Swings
2. Slavery
3. Smothered
4. Consumed (Obsessive Compulsive)
5. Beginning Of The End
6. Forgotten
7. Self-Destructive Pattern
8. Tear Me Down
9. Stillborn
10. Falls Apart
11. Fallback
12. Dead To Me

Score: 84 / 100

Reviewer: Tonnie
Toegevoegd: 18 juli 2003

Spineshank - Self-Destructive Pattern
Reactie van Een_Metalfan op 18-07-2003 om 17:17u

We're going to have to get one pre-conception out of the way before this review can truly commence: yes, Spineshank is a nu-metal band. And, as logic would dictate, Self-Destructive Pattern is a nu-metal record. I'm not really a fan of this new (now somewhat old to tell the truth, and fading fast) breed of metallic perception, but there are some bands that played nu-metal well and distinctly. Slipknot comes to mind. That's about it. Spineshank is the type of group that will never make it, in the sales sense of the term. The unit is not only too derivative and embodies every nu clich (and I do mean every in the purest sense of the term), but Spineshank is also about three summers too late on this sound: Self-Destructive Pattern would have been gloriously in sync with pop culture circa June, 2000. Anyway, the fact that I have chosen to complain before lavishing praise on Self-Destructive Pattern is my disclaimer in a sense -- even though my locks were long ago shorn into spiky, mallcore jagged edges, I don't espouse nu-metal pseudo-cathartic principles (cuz, like, catharsis ain't coming from Korn. It's coming from Ulver). However, I'm digging this 2003 Spineshank record on levels I never thought possible; not only does it rock, metallize and groove, but the band has taken all these individual influences I find cool and has seemingly distilled them into one sound. Firstly, I'm aware that previous works by these dudes always featured some synthy-industrial presence. On Self-Destructive Pattern, however, that element is turned up, KMFDM style. And, added over that revved-up blip are chunky, huge, catchy, anthemic riffs that stick in your mind long after the intial turmoil of the record is done. That's not to say this is album a flawless exercise. Far from it, in fact. The break-downs apparent in every song are not only redundant, but clone-ish, as every nu-metal band pulls that trick ad-nauseum. Furthermore, the angsty noose-riddled lyrics remind solely of 15 year old males angry at their parents for not extending curfew past 11. But, amidst the over-done bits comes a band that has achieved festive-perfection, in that Self-Destructive Pattern's multi-faceted appeal comes from both black, brooding nights and those sun-drenched house parties you notoriously remember (or, conversely, can't remember) from high school. Somewhere, somehow, Spineshank coulda been the underground's version of '80s glam. Oh, the horror?

Spineshank - Self-Destructive Pattern
Reactie van DirkGrijs op 02-12-2005 om 09:25u

amen

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.