Al vanaf de eerste track van "Inhumanity" is het knallen geblazen. De intro van "Another Creation" kent een strak arrangement en de gitaarmelodien en solo's vloeien uit de gitaren van Jori Haukio en Jarkko Kokko (familie van de Kalmah-broertjes?). De biografie vermeldt dat de band zijn inspiratie onder andere putte uit Soilwork, gezien de zang kan ik me daar wel in vinden. De genoemde Children Of Bodom-invloeden komen meer tot uiting in "Eternity's Child", dat een typische Bodom-melodie heeft.
Met "The Lust Called Knowledge" lijkt MPE te kiezen voor een meer 'Cradle' benadering, maar dan meer dan goed. In de vorm van "Oblivion" word een rustpunt gegeven, een akoestisch intermezzo dat eigenlijk niets toevoegt, maar gelukkig ook niet stoort. Na de twee minuten, die eindigen met wat lelijk computergerommel, gaat de band weer op volle kracht verder. "Life In Black" laat wat meer Soilwork-like progressieve elementen horen en "Last Apprentice" is een korte maar krachtige knaller. De laatste 5 minuten word het gas weer teruggenomen en laat zanger Ville Viljanen op de afsluiter horen de cleane zang ook geheel meester te zijn.
Terugkijkend op het hele album kan ik niet anders zeggen dan dat MPE een rooskleurige toekomst tegemoet kan zien. Ik kijk dan ook uit naar de (supporting) tour die ongetwijfeld gaat komen in de nabije toekomst. Be there!
Tracklist:
1. Another Creation
2. Eternity's Child
3. In My Words
4. Inhumanity
5. D.I.B.
6. The Lust Called Knowledge
7. Oblivion
8. Life In Black
9. Last Apprentice
10. Into Illusion