Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik was geschokt door het unieke muzikale imago van deze band. Natuurlijk had ik vanwege het feit dat dit Morfeus' nieuwe band is wel verwacht dat de kwaliteit erg hoog zou zijn, maar niets had me kunnen voorbereiden op de vloei van nieuwe ideeën die "Reaping the World Winds" brengt. De sound is misschien niet te vergelijken, maar Dimension F3H doet me erg aan Arcturus denken. De band hanteert dezelfde moderne aanpak en produceert haast onclassificeerbare metal die zich op een eenzaam muzikaal niveau bevindt. Op veel (goede) manieren is "Reaping the World Winds" een typisch product van deze tijd. Ondanks dat er veel bijzondere metalbands actief zijn tegenwoordig, zijn er nog veel meer waardeloze bands die hun muzikale aspiraties beperkt houden tot het klonen van bands als Helloween, Dimmu Borgir en Cannibal Corpse, en het is dan natuurlijk ook niet verwonderlijk dat er als reactie daarop bands verschijnen die al hun creativiteit aanwenden om een waardevol alternatief voor dat soort formulebands te vormen.
Dimension F3H is echt een wonderbaarlijke band. In de eerste plaats is er de herkenbare zang van Nesmoth, die gezegend is met een vrij uniek stemgeluid. Hij legt veel emotie in zijn stem, en geeft vooral de snellere nummers haast een epische kwaliteit. Morfeus heeft zowel de gitaren als de keyboards, samples en programming voor rekening genomen, en hij mag zich dan ook met recht de spil van Dimension F3H noemen. Zoals hij ook al de Limbonic Art albums volpropte met digitale orkesten en samples, speelt het karakteristieke geluid dat hij hiermee schept ook een grote rol in deze band. De songs hebben een vrij melodieus en herkenbaar karakter, maar het detail dat Morfeus aanbrengt geeft de muziek multi-dimensionale eigenschappen die de bandnaam eer aan doen. Vooral de latere Limbonic Art albums lieten voor Black Metal begrippen flink wat electronische beats horen, maar met deze band hoeft Morfeus zich niet meer in te houden, iets dat zich reflecteert in de grote hoeveelheid electronica die door middel van de songs op de luisteraar wordt losgelaten. Een tweetal nummers, namelijk "Waterworld" en "Reborn", zijn pure electro-tracks, waarvan de laatste vooral de moeite waard is vanwege de totaal onverwachte, übercoole breakbeat. De band beschikt over een uitstekende drummer in de vorm van Stian Thunderforce, die daarnaast onder andere actief is bij de geweldige Noorse progmetalband Pagan's Mind. Zijn blastbeats, die samen met de screams in "The Dawn" (wat een nummer!) een beperkt maar fris (post-)Black Metal stempeltje op de sound drukken, zijn erg precies en meedogeloos op een mechanische manier. De productie is van de hand van de inmiddels haast legendarische Fredrik Nordström (gezien de hoeveelheid albums die hij tegenwoordig produceert verbaast het me dat hij nog tijd heeft voor Dream Evil!), die het album van een megastrak, ietwat mechanisch geluid heeft voorzien.
Na het geweldige nieuwe wapenfeit van Septic Flesh vorige maand, weet Hammerheart mij wederom te verrassen met een album waar de kwaliteit van af druipt. Zoals ik laatst labelbaas Guido al feliciteerde met deze release, complimenteer ik hierbij de persoon met het gouden neusje, voor het tekenen van zo'n topband. En om maar even een bekende zegswijze te verkrachten: Limbonic Art est mort, vive Dimension F3H!
Tracklist:
1. Reaping the World Winds
2. Dimension 6
3. The 3rd Generation Armageddon
4. Betrayer
5. Waterworld
6. In a Dreamlike State of Mind
7. With an Overdose of Ecstasy
8. Paint me Something Bleach
9. Mirrorheart
10. The Dawn
11. Reborn
.jpeg){kind=small}
