Arwen speelt zeer melodieuze progressieve power metal in het straatje van Helloween en Freedom Call. Ook invloeden van Iron Maiden worden niet geschuwd. Deze Spaanse band word aangeprezen als een band met nieuwe frisse idee�n en een eigen geluid. Natuurlijk klinkt geen enkele band honderd procent hetzelfde, maar deze band moet het toch wel hebben van Jatwerk. Nu is dat helemaal niet zo'n groot probleem als het muzikaal en vocaal goed is. We zullen eens kijken of dat op dit debuut ook het geval is.

Na een intro dat naar mijn mening iets te lang duurt gaat men van start met Dreamland. Doormiddel van pakkende melodieuze stukken en virtuoos gitaarwerk is dit muzikaal zeer vakkundig allemaal. Op vocaal gebied is het misschien even wennen. Het is zo'n zanger waar je van moet houden. Het lijkt soms echt alsof hij alles uit z'n t�nen moet halen. Gelukkig ben ik hem goed gezind en ik hou wel van hoge zang. Dit is wel een goed nummer als ik het zo mag zeggen.

De volgende twee nummers zijn muzikaal van een zeer hoog niveau en als ik de zanger soms hoor schiet even het woord Speenvarken door mijn hoofd. Between Love and Pain en Time's Gate kennen beide veel tempowisselingen en dat zorgt er voor dat de muziek niet gaat vervelen.

Nummer vijf dat Alone heet is eigenlijk een geval apart. Alone is namelijk een ballad die compleet ontspant, mede door de zomerse klank die in de muziek ligt. Toch rockt dit nummer ook wel lekker weg op sommige momenten en de zanger maakt dit uiteindelijk tot plezierig luisteren. Bij de eerste beluistering had ik al wel kippenvel..

So High mogen we als het hardste nummer van de plaat beschouwen. Opnieuw volgepropt met keyboards en gitaren. Ook komt zangeres Mamen nog even om de hoek kijken. Ze heeft een ietwat hese stem, maar het past goed bij dit mooie werkstukje.

Woodheart of terwijl lied zeven ,is een intermezzo dat middeleeuws klinkt.

Het metal nummer Once Upon a Time sluit prima aan op dat intermezzo en de koorpartijen zijn sterk en de zangeres krijgt ook wat lead stukjes. Met name dankzij de solo's en wonderschone keyboards is dit ook luistergenot. Ik zeg bewust keyboards, want deze band bestaat maar liefst uit 8 personen. Dit omdat ze alles live willen kunnen doen zonder samples te gebruiken.

In de wonder mooie ballad Eternally is het weer vooral de zangeres die de lead heeft in de zangpartijen. De twee keyboarders laten weer kunstige melodie�n horen. Dit is op zich wel genieten.

At the end is een beetje te basic om veel aandacht aan te besteden. Het kabbelt voort... Het laatste elfde nummer New Life is hard, pakkend en opnieuw enorm melodieus. Alleen vallen de zangpartijen wat tegen. Je kunt ook overdrijven zullen we maar zeggen. Al is de muziek weer uitstekend te noemen.

Mijn conclusie uiteindelijk is dat Arwen met dit Memories of A Dream een best wel goed album heeft uitgebracht. Afgezien van wat kleine kinderziektes en het gebrek aan orginaliteit is dit dus wel een goede plaat geworden. Maar wie let er deze dagen nog op orginaliteit. Als je van melodieuze metal houd en je kunt hoog zingende zangers niet weerstaan dan is dit wel een album voor jou.

Tracklist
1. Transcedental Overture
2. Dreamland
3. Between Love and Pain
4. Time's gate
5. Alone
6. So High
7. Woodheart
8. Once upon a Time
9. Eternally
10.At the End
11.New Life