Alleen al aan de titels kan je zien dat het een band betreft met een liefde voor horrorfilms. Het zal dan ook niemand verwonderen dat de Misfits een grote inspiratiebron geweest zijn. Het album bevat 15 korte songs, elk zo'n 3 minuten lang. Elk van deze nummers is erg aanstekelijk, en ligt lekker in het gehoor. Echt hoogstaande nummers hoef eigenlijk je niet te verwachten, maar het geheel is wel uitermate lekker. De meeste riffs zijn gewoon recht-voor-z'n-raap, lekker raggen op de gitaar, met hier en daar een solo. Het drumwerk is in ieder geval ook wel dik in orde, al is het niet echt wat speciaals. Zanger Wednesday 13 heeft een stem die er perfect bij past, die me wat aan een ruwere versie van Sebastian Bach van Skid Row doet denken.
Het zijn de texten die het geheel nog leuker maken, mits je van b-horrorfilms houdt. Ze gaan van het vermoorden van je zus tot het vermoorden van Miss America. Het thema is dus al snel duidelijk: moord. In het merendeel van de nummers komt dit terug, wel op erg humoristische wijze. "I rather cut you than the wedding cake, with your bloody guts on my rented tux" (uit Die My Bride), of "In 197666 I killed an animal rights activist, because animals ain't got no rights" (uit 197666). Ze bevatten dus een flinke dosis zieke humor, waar je wel van moet houden. Natuurlijk moeten de texten niet serieus genomen worden, het is gewoon erg grappig.
Wie van de Misfits houdt, maar een band wil horen die nog net iets verder gaat, moet zeker de Murderdolls eens luisteren. Hoogtepunten van het album vind ik Love At First Fright, Motherfucker, I Don't Care en Dawn Of The Dead, maar de kwaliteit van de nummers loopt niet erg veel uiteen.
Tracklist:
1. Slit My Wrist
2. Twist My Sister
3. Dead In Hollywood
4. Love At First Fright
5. People Hate Me
6. She Was A Teenage Zombie
7. Die My Bride
8. Grave Robbing U.S.A.
9. 197666
10. Dawn Of The Dead
11. Let’s Go To War
12. Dressed To Depress
13. Kill Miss America
14. B-Movie Scream Queen
15. Motherfucker, I Don’t Care
.jpeg){kind=small}
