Inmiddels hebben de heren een gemiddelde leeftijd van 21 jaar en brengen ze hun debuut Escape To Reality uit dat bestaat uit alleen maar nieuwe nummers. Na het obligate introotje barst het titelnummer los dat eenvoudig maar doeltreffend toegankelijk is. Daarna volgen meer symfonische en progressieve nummers. Awakening kent een sublieme vioollijn en bevat naast de cleane zang ook terug wat lekkere grunts. Een dijk van een nummer dat echter iets te lang duurt. Beyond Recognition doet in eerste instantie denken aan Anathema maar barst op het einde gelukkig nog los. Forgiveness prolongeert de sterke koers en het geheel wordt in stijl afgemaakt met de catchy God-trilogie. Nu ik toch positief bezig ben: het eigen geluid is nog verder uitgewerkt, de nieuwe nummers zijn meer volwassen en de productie is nog net iets beter.
Wat kan er nog verbeteren? De cleane zang van Benjamin moet zeker worden behouden (karakteristiek geluid) maar hij zal toch nog meer moeten oefenen om elke zanglijn volledig toonvast te krijgen. En de cover van het album is onduidelijk (veel te donker) en onopvallend. Dis heeft weer een stap in de goede richting gezet en als ze nu weer eens 40 keer gaan optreden n nog net iets betere nummers gaan neerpennen, dan verschijnt er volgend jaar wellicht een dijk van een nieuwe plaat uitgebracht door een platenmaatschappij met kennis van zaken. Ik gun het hen van harte.
Tracklist:
1. Prelude
2. Escape To Reality
3. Awakening
4. Beyond Recognition
5. Forgiveness
6. God I. Crusade of the Foolish
7. God II. Martyr
8. God III. Pandemonium
