"Watch me motherfuckers, here we go again!" Virtuocity is verrassend een bandje uit het land der Duizend Meren met een taal die uit een niet misselijke eenentwintig naamvallen bestaat. Landgenoten Stratovarius, Thunderstone en Sonata Arctica zijn eveneens verrassende inspiratiebronnen, en laten we het dan nog maar niet over de zang hebben.

Northern Twilight Symphony is uniek in zijn soort. De unieke composities zorgen voor een scherp contrast waar menig ander een puntje aan kan zuigen. Misschien zie ik het nu wel iets te zwart wit, maar wie is er nou de reviewer? Nou dan. De ruimteverschillen zorgen voor een diverse compositie, de nummers wisselen elkaar in haast willekeurige volgorde af. Zowel brede patronen als het minimalistische geweld zorgen voor een aangenaam dikkere spoeling. Dit gaat niet ten koste van de identiteit, ik durf met zekerheid te stellen dat geen band dit ooit heeft kunnen evenaren. Deze streepjescode getuigt van waar vakmanschap.

Tot zover het interessante deel. De muziek lijkt op Sonata Arctica, maar dan eindeloos veel onge�nspireerder en saaier. Ooit dertien bijna exact dezelfde nummers gehoord? Probeer Northern Twilight Symphony. Dit zou ik zelfs een dove Schl�gerfan niet voor durven schotelen.

Tracklist:
1. Spell Of Seduction
2. Forever Young
3. Flames In The Sky
4. Moonlight Shadows
5. Wheels Of Time
6. Wings Of Dawn
7. Within My Heart
8. Light In The Dark
9. Winter Nights
10. Land of A Thousand Lakes
11. Paradise
12. Shaman Boat
13. Northern Twilight Symphony