Als ik Maurizio vraag of hij met een succesvolle tour en een zeer goed ontvangen nieuw album nog reden tot klagen heeft, steekt de sympathieke zanger meteen van wal. De vorige albums werden al goed ontvangen, maar met dit album lijken we echt de goede snaar te hebben geraakt bij de fans. Bovendien is de band momenteel op haar sterkst volgens de frontman. Hij kijkt dan ook vol goede moed uit naar het drukke programma dat Kataklysm deze lente en zomer nog te wachten staat. Vanavond loopt de tour met Cannibal Corpse af, en morgen beginnen we alweer aan een nieuwe tour met Bolt Thrower. Daarna gaat de band meteen door naar Noord-Amerika voor een tour met Vader en Destruction, om vervolgens weer terug te komen naar Europa voor enkele zomerfestivals. Pas tegen september is er tijd voor enkele weken vakantie, zo verklaart de zanger. Op de vraag of de zanger verschillen merkt in het publiek in Amerika en Europa, heeft Maurizio een stellig antwoord: in Europa zijn de fans loyaler. Ik zie hier nog steeds mensen die ook bij onze eerste tour aanwezig waren. In Amerika is metal wat trendier: het is leuk voor een paar jaren, en daarna wordt het minder interessant.
In the Arms of Devastation
Volgens Maurizio is In the Arms of Devastation een logische stap in de carrire van Kataklysm, als het album vergeleken wordt met zijn voorganger Serenity in Fire. Hij benadrukt dat het nieuwe album wat melodieuzer van aard is. Er zitten volgens hem echter duidelijke verschillen tussen het nieuwe album en de vorige albums. Kataklysm maakt nooit twee keer hetzelfde album. We doen het iedere keer iets anders, proberen altijd nieuwe invalshoeken te gebruiken. Als Jan vraagt of het vertrek van drummer Martin Maurais iets te maken heeft met het melodieuzere karakter van de nieuwe plaat, bevestigt Maurizio dat. Martin is een goede drummer, en een van de snelste drummers ter wereld, maar ook eendimensionaal in zijn drumstijl. Wanneer je goed luistert naar Serenity in Fire zal je opvallen dat het drumwerk wel heel snel is, maar ook relatief simpel. Bovendien leverde hij niet echt een bijdrage aan het schrijfproces. Met Max terug op de drums is de muziek dynamischer geworden. Soms is langzamer ook beter, snap je? Maurizio benadrukt dat de band met deze vier leden sterker dan ooit is.
Als ik Maurizio vraag naar zijn favoriete nummer op het nieuwe album, blijft het een tijdje stil. Dat is een moeilijke vraag, een heel erg moeilijke vraag. Eigenlijk vrijwel ieder nummer, maar als ik moet kiezen, dan kies ik toch voor Like Angels Weeping (The Dark). Dat nummer heeft echt alles. Maar ook een nummer als Crippled and Broken is een groot nummer voor ons. Vervolgens gaat de frontman nog maar even door en noemt hij ook nummers als In Words of Desparation, The Road to Devastation en To Reign Again.
Op het nummer It Turns to Rust horen we een vocale bijdrage Morgan Lander (Kittie). Juist omdat niemand dit verwachtte van ons, hebben we ervoor gekozen, zo lacht Maurizio. Veel death metalbands spelen altijd maar op veilig en leveren constant hetzelfde album af. Wij wilden echt eens iets anders proberen. Morgan is een fenomenale zangeres en ik ben heel erg tevreden met het eindresultaat. Het is een duet geworden, maar dan in een death metal-variant. Toen de band met het idee kwam, kwam er echter ook heen hoop kritiek op het idee, aldus Maurizio. Iedereen dacht in eerste instantie dat we een of ander stompzinnig nummer met cleane vocalen ofzo zouden opnemen. Maar dat hoort gewoon niet bij Kataklysm en ik zou nooit verloochenen waar Kataklysm voor staat.
Wedstrijd
Het artwork van In the Arms of Devastation mag met recht schitterend genoemd worden. Hoe zat dat nu met een wedstrijd, vraagt Jan. Er was een wedstrijd georganiseerd via Nuclear Blast, waarbij mensen hun ontwerpen voor het artwork konden insturen. Dat was een groot succes: we kregen erg veel schitterende reacties. We verwachtten misschien iets van twintig of dertig ontwerpen, maar uiteindelijk kregen we er meer dan vierhonderd! Er kwam dus nog een hoop werk bij kijken. We hebben toen geloof ik zes ontwerpen uitgekozen en daaruit een definitieve selectie gemaakt.
Blood & Guts
De teksten van Kataklysm zijn binnen de death metal-wereld redelijk opvallend en handelen voor de verandering eens niet over bloed en ingewanden. Maurizio: nee, daar heb je gelijk in. Kijk, een band als Cannibal Corpse zingt over bloed en ingewanden en een band als Deicide over satanisme, maar dat past volgens ons niet binnen Kataklysm. Dat is ook niet wat we als band willen uitdragen. Onze teksten gaan vooral over de strijd tussen goed en kwaad, en over het onder ogen komen van je demonen. Het gaat over wat er omgaat in je hart, en dat is overal ter wereld hetzelfde. Sommige nummers gaan ook over wraak. En een nummer als Crippled and Broken gaat over posttraumatische stress: iemand die terugkomt van de oorlog en geestelijk helemaal verneukt is. Als ik een nummer schrijf, heb ik een eigen interpretatie bij mijn tekst, die voor mij belangrijk is. Iemand anders kan daar natuurlijk een andere interpretatie aan geven, en dat is ook het mooie. Je moet zelf uit de teksten halen wat voor jou belangrijk is.
Northern Hyperblast
Bij het bekijken van de discografie van Kataklysm viel n release op: een dubbelalbum met daarop Northern Hyperblast en Victims of this Fallen World. Aangezien ik dit album nog nergens hier ben tegengekomen, noch op internet mailorders, vraag ik Maurizio of het hier om een Canadese re-release gaat. Even denken, dat album is via Candlelight uitgekomen geloof ik, zowel in Amerika als Europa. Ik neem dus aan dat het album gewoon uitverkocht is en het label geen nieuwe exemplaren meer heeft laten drukken. Maar wordt Victims of this Fallen World niet gezien als het zwarte schaap in de collectie van Kataklysm? Dat gaat Maurizio beduidend te ver: als je goed naar het album luistert, merk je dat Victims of this Fallen World eigenlijk de basis legt voor ons latere materiaal. We waren toen onze tijd ver vooruit. Tegenwoordig zie je erg veel metalcore-bands die hardcore en metal vermengen, maar toen het album in 1998 uitkwam, was dat nog veel minder het geval.
In ieder geval heeft de band de laatste jaren alleen nog maar albums uitgebracht die vrijwel unaniem positief ontvangen worden. Na wat afsluitend informeel geklets wensen we de zanger succes voor het optreden die avond en houden we het voor gezien.
