Gefeliciteerd met het nieuwe album Polaris. Kun je ons er wat meer over vertellen?

De meeste inspiratie hebben we gehaald uit de tours van de afgelopen vijf jaar. We hebben veel geleerd over wat we nou leuk vinden aan de optredens en we hebben de songs dus geschreven met die kennis in ons achterhoofd. Polaris hebben we in relatief korte tijd gemaakt. Het grootste deel is geschreven tussen februari en april 2015. Dat is nogal een verschil met bijvoorbeeld One, waar we zes jaar over gedaan hebben.

Waar verwijst de titel naar?

Het album gaat over het vervullen van onze dromen. We doen dat door de enige weg door het leven die we kennen, te volgen. Vandaar de titel Polaris. De Poolster is eeuwenlang het belangrijkste oriëntatiepunt geweest voor de mensheid. Het tourleven is nogal anders dan dat van het normale, eenvoudige leven thuis.

Heb je het album nog teruggeluisterd nadat de opnames klaar waren?

Jazeker. Tesseract werkt een klein beetje anders dan je van de doorsnee band zou verwachten. We wonen totaal niet bij elkaar in de buurt, dus het album wordt vooral 'op het internet' geschreven. Acle schrijft de basis en Dan bedenkt daar de zanglijnen en teksten bij. Vervolgens helpen wij om de nummers verder af te maken. Dit houdt ook in dat we veel naar de muziek luisteren voordat we op tour gaan, zodat we alles van binnen en van buiten kennen.

Wat vond je van het album toen je het terugluisterde?

Persoonlijk vind ik het een erg sterk album. Het is een volwassen Tesseract-album, waarin de ervaring van een band met allemaal dertigplussers duidelijk te horen is. Het voelt alsof we na jaren experimenteren eindelijk onze sound hebben gevonden. Dat wil overigens niet zeggen dat dit het eindpunt is en dat alles vanaf nu zo blijft. Dat is het mooie ervan. We hebben nog heel veel ideeën op de plank liggen voor nieuwe songs.

Het album is een stuk relaxter. Het tempo is lager, er zijn geen brute vocals en minder harde hooks. Was dit van tevoren zo gepland?

Wij plannen onze composities nooit. Vanuit Acle's brein belandt het via zijn gigantische opname-setup in onze inbox. Vervolgens is het aan ons om dit allemaal te verwerken en te ontleden.

In mijn review beschreef ik Polaris als "een soundscape waar je uren naar kunt luisteren. Perfect voor een lange roadtrip." Zie jij dat ook zo?

O, er staan inderdaad heel wat epische momenten op deze plaat. Laatst reden we door de prachtige landschappen van Colorado (VS) en had ik het album op mijn koptelefoon staan. De muziek paste daar perfect bij.

Polaris is ook minder gebonden aan (djent)regels. Het voelt als een ontdekkingsreis van geluiden en klanken. Kun je je daarin vinden?

Absoluut. Eerlijk gezegd ben ik een beetje klaar met djent. Wij hoeven ons op geen enkele manier te conformeren aan een bepaald geluid of wat dan ook. Zoals altijd ontstaat onze muziek tijdens de ontdekkingsreis door onze muzikale wereld. Dit combineren we vervolgens met de mogelijkheden van de moderne techniek. Daar passen de regels van zo'n beperkt genre totaal niet bij.

Het mag intussen bekend zijn dat jullie allemaal groot fan van Michael Jackson zijn. Op welke manier heeft hij jullie geluid beïnvloed en dan met name op Polaris?

Michael Jackson was de groove zelve. Alles draait om groove en de zoektocht naar dat perfecte moment, ook als het complex is. Dat is waar de muziek van MJ om draait. Er gebeurt in zijn nummers zoveel op de achtergrond, er zijn zoveel kleine toegevoegde percussie-geluiden en lagen die je eigenlijk niet opmerkt... Maar tezamen vormen zij een onmiskenbaar hypnotiserende groove. Ik zou niet zomaar een specifiek moment op Polaris kunnen noemen, maar dat hij een grote invloed heeft gehad, staat buiten kijf.

Ik moet trouwens ook denken aan ons optreden op een iglo vorig jaar. Ik speelde met een handschoen aan, niet alleen om mijn hand warm te houden, maar ook als eerbetoon aan hem.

Hoe is de samenwerking met Martin Grech (die bij het nummer Hexes meezingt) tot stand gekomen?

Dat was eigenlijk toevallig. We houden heel erg van elkaars muziek. Ik ben al jaren fan van zijn muziek. Acle liet het me destijds horen toen ik net bij Tesseract begon. Open Heart Zoo luister ik nog steeds regelmatig en ik geniet daar nostalgisch van.

Hoe was het om met hem samen te werken? Wat heb je van hem geleerd?

De samenwerking zelf was een van mijn hoogtepunten als muzikant: Het maken en spelen van de muziek die ik gaaf vind met muzikanten en producers waar ik tegen opkijk.

Martin vroeg Acle en mij om bij te dragen aan een aantal nummers van zijn nog te verschijnen album Hush Mortal Core. Dat lieten we ons geen tweede keer zeggen. Dat album staat trouwens bol van de talentvolle artiesten. Ik weet zeker dat ze stuk voor stuk een moord zouden plegen om met hem samen te werken. Ik weet niet of hij wel beseft hoe ontzettend veel waardering er is voor zijn werk.

Op de tweede dag van de drumopnames, vlak na het ontbijt en een paar sterke bakken koffie, jamde ik toevallig wat met Acle en Martin. Daaruit is uiteindelijk Hexes ontstaan. Acle begon aan de muziek en Martin en Dan hebben de teksten en zanglijnen verder uitgewerkt. Het was voor mij een bijzondere en tegelijkertijd erg natuurlijke samenwerking.

Hoewel de muzikale line-up van Tesseract erg stabiel is, hebben jullie niet altijd veel succes gehad met zangers. Hebben jullie nog contact met oude zangers?

Ik klets zo af en toe met Elliot (Coleman, red.). Wij kunnen het erg goed vinden. Helaas zie ik hem niet zo vaak.

Afgelopen juni hebben jullie afscheid genomen van Ashe O'Hara en kwam Dan Tompkins terug. Hoe voelde het om na drie jaar weer met hem te werken?

Eigenlijk heel vertrouwd. Ik wist sowieso dat Dan hoe dan ook ooit weer bij ons terug zou komen. Was het niet Tesseract, dan wel met een ander project.

Er moet dan wel een erg goede reden zijn geweest om destijds zonder Dan verder te gaan. Toen was de reden dat hij het tourleven te zwaar vond en meer bij zijn familie wilde zijn. Is dat nu veranderd?

De reden dat Dan de band vlak na het uitbrengen van One verliet, was puur financieel. We waren continu op tour en verdienden daar helemaal niks mee. Iemand die ook nog een familie te onderhouden heeft, kan zich dat niet permitteren natuurlijk. Gelukkig is Tesseract wat dat betreft enorm vooruit gegaan, en is het nu wél financieel haalbaar. Het is echt veel meer werk dan de meeste mensen zouden denken, maar het is onze absolute droom en passie, dus het voelt niet echt als werk.

Hoe heeft zijn terugkeer het nieuwe album beïnvloed?

Dan heeft een sterke focus, dus toen hij terugkeerde, was dat ook voor de volle 100%. Hij is gelijk met Ashe aan het album gaan werken. Omdat hij er vanaf het begin af aan bij was, bepaalde hij al snel de richting van de nummers. Daar waar het ene nummer wat complexer en wellicht wat minder samenhangend werd, kreeg het andere juist een wat meer klassieke, voor de hand liggende structuur. Ook het concept komt voort uit zijn teksten. Dus om terug te komen op je vraag: Ja, zijn invloed is wel echt groot geweest.

In zijn afwezigheid was hij de zanger van Skyharbor. Als je hun eerste twee albums vergelijkt (Blinding White Noise en Guiding Lights) dan zie je dat de focus verschoven is van staccato djent-riffs naar melodische soundscapes. Is het toeval dat Tesseract eigenlijk diezelfde verschuiving doorgaat?

Uiteraard ontwikkelen wij ons als muzikanten. Dan is als zanger de afgelopen jaren enorm gegroeid. Het is verder ook een kwestie van smaak en dat is uiteraard subjectief. Wij maken altijd de muziek die we zelf tof vinden; waar we zelf zin in hebben en wat voor ons goed voelt.

Je bent intussen zo'n zes jaar met Tesseract op weg. Hoe heeft dit je persoonlijke leven beïnvloed?

Mijn leven is niet echt veranderd. Het is het leven dat ik altijd wilde en hard voor gewerkt heb. Ik hou van projectmatig werken en ik hou van verandering. Dus het bevalt me goed om een deel van het jaar te touren, om vervolgens een album op te nemen, bezig te zijn met mijn studio en daarnaast te werken aan andere dingen die bij mijn levensstijl passen.

De andere jongens hebben allemaal een relatie, sommige zelfs kinderen. Voor hen is het een stuk moeilijker. Als we willen touren, moeten we met meer dingen rekening houden dan alleen onszelf. Amos (Williams, bassist, red.) woont bijvoorbeeld met zijn vrouw in Shanghai. Als we dus op tour gaan, betekent het voor hem dat hij echt lang van huis is.

De titels op het nieuwe album zijn allemaal heel kort. Op het laatste nummer na zelfs allemaal één woord. Is dat toeval?

Dan praat nou eenmaal erg langzaam. Meestal één woord per keer. Dat komt van al dat bier dat hij daar in het noorden drinkt, haha.

Op voorgaande albums waren er altijd meerdere songs die als groep bij elkaar hoorden. (Concealing Fate op One en Altered State was opgedeeld in vier delen). Zijn er op Polaris ook tracks die bij elkaar horen?

Ik hoor Dystopia en Hexes als één track. Dat geldt ook voor Messengers en Cages. Ze vloeien voor mij op eenzelfde manier samen als die tracks die je noemt. Ik hou ervan als songs in elkaar overgaan. Ik hou van conceptalbums met nummers die echt bij elkaar horen.

Tesseract staat erom bekend altijd moderne (opname)technieken te gebruiken. Jullie muziek is ongetwijfeld over en weer over het internet gegaan voordat alles zijn uiteindelijke gestalte kreeg. Vervolgens deed Acle de rest in de 4D Sounds studio?

Ja, daar komt het wel op neer. We omarmen de moderne technieken en grijpen ze met beide handen aan. Tesseract zou zonder deze mogelijkheden niet bestaan. Om de groove van een nieuw nummer te begrijpen en waar de herhalingen zitten, kunnen we onze opnames niet alleen met elkaar delen, maar de nummers ook vertragen, opdelen en, indien nodig, bepaalde stukken isoleren. Dat maakt het zo veel makkelijker om te leren spelen.

Gezien jullie alles onafhankelijk van elkaar opgenomen hebben, is het dan niet gek om dan zo vlak voor de Australische tour bij elkaar te komen en de nummers dan pas echt samen te spelen?

Doorgaans komen we vlak voor de tour twee of drie dagen samen om een nieuwe setlist te maken, en te zorgen dat het allemaal soepel verloopt. Dat is op zich behoorlijk gestoord, maar iedereen heeft zijn eigen stukken dan al helemaal uit zijn hoofd geleerd. Anders zou het ook niet te doen zijn.

Op het podium hebben jullie altijd backingtracks meelopen. Sommige puristen vinden dat 'not done', maar zonder zou Polaris op het podium gewoon niet uit de verf komen, lijkt me?

Inderdaad, onze synthesizer-soundscapes komen uit een computer evenals een aantal backing vocals. Behalve Dan, kan geen van ons echt zingen. We hebben dit nodig om de sound van het album ook live te kunnen brengen. Wij maken daar dan ook echt werk van, dat is belangrijk voor ons. We zijn allemaal enorme perfectionisten.

Maar het allerbelangrijkste gebeurt aan de geluidstafel. Onze geluidstechnicus Aidan is ook een artiest, een echt onderdeel van de band. Veel ambient-geluiden op Polaris heeft hij samen met Acle geschreven, dus hij is erg bekend met het nieuwe materiaal. Hij kent onze muziek tot in zulk detail dat het haast eng is. Zonder deze man zou Tesseract live totaal anders klinken.